De zombiefilm ligt mij al heel lang dicht bij het hart. Ik kan wel zeggen dat het zombiegenre een van mijn favoriete genres is. Helaas voor velen ben ik wel van de langzame ‘oldschool’ zombie en niet zozeer van de snelle en hondsdolle versie (28 Days Later). Vandaag heb ik voor It’s Only a Movie een Top 10 samengesteld met de voor mij beste zombiefilms ooit. Observeer, analyseer en bekritiseer vooral als je daar behoefte aan hebt!

10 Dead of Night (1974, Bob Clark)
Bob Clark is een geliefd regisseur hier op Cult Movies Reviewed. Black Christmas (1974) mag als een belangrijke film voor het slashergenre genoemd worden en ook Dead of Night, ook wel Deathdream genoemd, is een film van belang in zijn eigen genre. Bob Clark heeft hier namelijk een bijzondere zombiefilm van gemaakt, één met een onderliggende laag die destijds erg gevoelig lag. Een schoolvoorbeeld van hoe horror voor meer kan dienen dan enkel spanning en bloederigheid.

09 [REC] (2007, Paco Plaza, Jaume Balagueró)
In de intro zei ik al dat ik niet zo van de snelle zombies ben. Sure, 28 Days Later en de Dawn of the Dead remake zijn geen slechte films, maar meesterwerken? Nee. Er is echter één uitzondering: [REC] van Paco Plaza en Jaume Balagueró. Deze film vond ik de eerste keer namelijk zó eng, dat ik hem direct als meesterwerk bestempelde. Nagelbijtend is de film nu niet meer, maar [REC] staat nog als een huis.

08 Braindead (1992, Peter Jackson)
Had dit een lijst geweest van meest gore films, dan had Braindead zonder twijfel in de top 3 gestaan. Nu moet het genoegen nemen met een achtste plek. Niet slecht aangezien de snelle zombie mij eigenlijk niet zo ligt. Maar Braindead is zo hilarisch en zo goor dat het een instant favoriet van mij destijds was. Met een hele groep vrienden keken wij op en genoten wij met volle teugen van de uitzinnigheid die deze film uitstalde. Prachtig.

07 Dawn of the Dead (1978, George A. Romero)
“Zo laag?”, hoor ik jullie al roepen. Ja, Dawn of the Dead is mij bij herziening flink tegengevallen. Deze notering is nog het meeste te danken aan de Argento-cut, die godzijdank korte metten heeft gemaakt met de tenenkrommende score van de bioscoopversie (Goblin!) en de te lange speelduur. Ook blijft de amateuristische make-up van de zombies een probleem, maar verder is Dawn of the Dead natuurlijk nog steeds genieten. De personages zijn elke keer weer bijzonder sterk vormgegeven en de setting is klassiek. Een paar jaar geleden had hij een stuk hoger gestaan, maar nu moet Dawn of the Dead het doen met een niet al te misselijke zevende plek.

06 Dead & Buried (1981, Gary Sherman)
Eén van de meest vergeten en gelijk onderschatte horrorfilms ooit moet toch wel Dead & Buried van Gary Sherman (Poltergeist III) zijn. Deze bizarre en erg sfeervolle film, die zich in een klein dorpje afspeelt waar vreemde dingen gebeuren en mensen zich raar gedragen (altijd een goed uitgangspunt) is erg spannend en kent een ijzersterke opbouw naar een climax die je nog wel even bij zal blijven. Heb je Dead & Buried nog nooit gezien of er überhaupt nog nooit van gehoord, ga hier dan snel achteraan!

05  The Return of the Living Dead (1985, Dan O’Bannon)
Dan O’Bannon, vooral bekend als schrijver van klassiekers als Alien en Total Recall, kende geen lange carrière als regisseur, maar heeft toch een klassieker van jewelste op zijn naam staan. Return of the Living Dead is de ultieme jaren ’80 zombiefilm. Van de punkers en hun uitdossingen, tot de humor en de geweldige muziek, in alles straalt deze film die geweldige periode uit. Pak wat frisdrank en scheur een zak chips open en geniet van deze uitermate vermakelijke horror-komedie. ‘Braaaaains’.

04 Day of the Dead (1985, George A. Romero)
Uit hetzelfde jaar als Return of the Living Dead (mooie tijden), komt deze derde film uit George Romero’s ‘Dead trilogie’. Deze film heeft zijn zaakjes wat beter op orde dan zijn voorganger. Het script is strakker, de speelduur prettiger en de gore is werkelijk magistraal. Tom Savini levert hier misschien wel zijn beste werk ooit af. Ook de setting hoeft niet onder te doen voor het winkelcentrum uit Dawn. Enkel de personages zijn wellicht minder memorabel dan die uit Dawn, maar dat deert deze uitermate sterke afsluiter van de befaamde trilogie niet.

03 Night of the Creeps (1986, Fred Dekker)
Als ik een regisseur zou moeten opnoemen waarvan ik veel meer films had willen zien dan hij in werkelijkheid heeft gemaakt, dan is dat toch wel Fred Dekker, een 80’s regisseur als geen ander. The Monster Squad (1987) is extreem vermakelijk en zelfs Robocop 3 heeft zijn momentjes, maar het is vooral zijn debuutfilm die hem een favoriet bij veel horrorfans heeft gemaakt. Night of the Creeps is puur vermaak van begin tot eind, barst van de verwijzingen naar klassieke horrorfilms en heeft Tom Atkins (held!) in één van de hoofdrollen. Meer hebben we niet nodig.

02 Night of the Living Dead (1968, George A. Romero)
Schaars zijn ze: lijstjes van de beste zombiefilms zonder de drie Romero-films. Ook ik heb ze alle drie in mijn top 10 staan, al zullen er weinig hebben verwacht dat Dawn of the Dead op de laagste plek van de drie zou staan. Weinig verrassend is denk ik wel de tweede plek voor Night of the Living Dead, de film die de zombiefilm definitief op de kaart heeft gezet en die nu, 45 jaar later, nog steeds staat als een huis, zowel op filmisch als inhoudelijk gebied. Een knappe prestatie die weinig films is gegund.

01 Zombi 2 (1979, Lucio Fulci)
We zijn aangekomen bij de nummer één. Zombi 2 is geen perfecte film. Het acteerwerk is beneden niveau, op technisch gebied valt er veel te klagen en ook de make-up is niet altijd even overtuigend, maar deze film van meester Lucio Fulci kent een stel onvergetelijke scènes die de film bombarderen tot een meesterwerk binnen het genre. Wie kan er na de scène met het gevecht tussen haai en zombie gezien te hebben nog beweren dat dat niet één van de meest uitzinnige dingen is die hij/zij ooit op film heeft gezien? Dat soort inventiviteit en lakse houding jegens het conventionele is om te koesteren. R.I.P, Lucio Fulci.