Van de week, toen ik onderweg was naar Rotterdam om als hoofdredacteur van Horrify te praten over horrorfilms bij De Ochtend Show to Go, zag ik vanuit de trein een enorm reclamebord langs de weg staan. Het was reclame voor een tentoonstelling over de tv-serie Floris bij het Museum van de 20e eeuw in Hoorn. Hoewel ik geboren ben in Amsterdam, ben ik als kind en tiener opgegroeid in Hoorn. Ik heb een haat-liefdeverhouding met Hoorn, maar ik heb al een tijd het idee om met een vriend door Hoorn te gaan fietsen rond de plekken waar wij herinneringen van hebben uit die tijd. Ik dacht toen dat het misschien wel mooi zou zijn om dan ook gelijk die tentoonstelling te pakken. Als kind had ik namelijk de herhalingen van Floris gezien, ik denk bij de Vara of zo, en was een fan.
Als kind keek ik graag naar zwart-wit films en series. Hoewel het merendeel van wat op tv in kleur was voelde veel van de series en films die kleurloos waren juist als.. classy? Zwart-wit geeft vaak een tijdloos gevoel. Het voelt alsof ik naar literatuur zit te kijken als ik Psycho of White Heat kijk, maar ik drijf af.
Als kind was ik fan van Floris. Ik kreeg mijn ouders zo gek om een plastic zwaard en schild voor mij te kopen en rende zo door mijn buurt de Banne in Amsterdam-Noord. Floris was mijn eerste ervaring met Rutger Hauer en, nu ik er zo ver nadenk, waarschijnlijk was Hauer daarom ook mijn eerste held. Als tiener gingen mijn vrienden en ik vaak op de zaterdag de stad in, op zoek naar toffe films op VHS. Toen ik eens met twee videobanden van Floris bij de kassa aan kwam zetten, moesten mijn vrienden daar wel hard om lachen. Niet een obscure Italiaanse horrorfilm of een of andere monsterfilm dit keer, maar wel afleveringen van Floris.
Nu Hauer is overleden komen veel films met hem in mijn hoofd bij mij langs. Natuurlijk komen zijn internationale successen langs zoals The Hitcher en Blade Runner en die ultieme Nederlandse films als Soldaat van Oranje en Turks Fruit. Ik vind die allemaal geweldig, maar Floris.. Floris was geweldig en ik vergeet mijn helden niet snel. Ik zal je missen, Rutger.