Zaterdag 11 april is de invloedrijke Japanse filmmaker Ôbayashi Nobuhiko overleden aan kanker. Vrijdag zou zijn laatste film, Labyrinth of Cinema in premiere gaan, echter is dit door het corona virus uitgesteld. Ôbayashi Nobuhiko werkte aan zo’n 40 films waarvan zijn bekendste waarschijnlijk Hausu (ook wel House) is. In 1977 krijgt de regisseur de kans zijn eerste speelfilm te maken. Zijn 13-jarige dochter is gek van film en is net haar haar aan het kammen voor de spiegel. Nobuhiko zegt dat hij gevraagd is voor een spannende film als Jaws. Als hij haar vraagt wat ze daar van vindt antwoord ze: “Weet je wat eng zou zijn? als mijn reflectie uit de spiegel springt om me op te eten, dat zou pas eng zijn”. En daar werd de basis voor Hausu gelegd.

Plot: De plot van de film is op zich niet heel moeilijk uit te leggen, het is zomervakantie en Angel kijkt uit naar een tripje samen met haar vader. Haar moeder is acht jaar geleden overleden en haar vader heeft zich begraven onder werk. Haar vriendinnen Fantasy, Melody, Kung Fu, Prof, Sweetie en Mac (zo genoemd naar hun voornaamste kenmerken) gaan naar een zomerkamp met hun leraar Togo. Echter komt Angel’s vader met de mededeling dat zijn nieuwe vriendin hun zal vergezellen om haar beter te leren kennen. Angel is hier echter niet van gediend en vertrekt naar haar tante die ze al jaren niet meer gesproken heeft en op het platteland woont. Als zomerkamp ook niet doorgaat nodigt ze haar vriendinnen maar uit. Tot hier klinkt het nog redelijk simpel, echter krijgen we nu een reismontage die bestaat uit musical, stop motion en animatie, waarna het van tienerdrama omslaat naar een spookhuis verhaal, maar dan met Hunter S. Thompson hoeveelheden aan drugs.

Ôbayashi Nobuhiko’s liefde voor experimentele cinema spat van het scherm. Van vliegende hoofden en vleesetende piano’s tot rivieren van bloed spuwende katten, voor Nobuhiko is niets te gek. De speciale effecten zijn niet van de beste kwaliteit, maar dit was ook de bedoeling. Het moest eruit zien alsof ze ontsproten uit het brein van een kind. Veel van de effecten waren ook een probeersel waarvan niet van te voren bekend was hoe het er uiteindelijk uit zou zien op film. Niet alles is zo gelukt zoals bedoeld, maar het past perfect bij de rest van de film. De kleurrijke achtergronden en vervreemdende effecten dragen bij aan een ervaring die je gezien moet hebben om te kunnen begrijpen. Het Eureka-label heeft een sublieme Blu-ray uitgebracht onder hun Masters of Cinema label.

Hausu werd in Japan erg matig ontvangen. Toch krijgt Ôbayashi Nobuhiko de Blue Ribbon Award, een filmprijs uitgereikt door filmcritici. Pas decennia later wordt de film omarmd door fans waardoor de film een cultstatus krijgt.

Met het overlijden van Ôbayashi Nobuhiko verliest de filmwereld een bijzondere regisseur met een geheel eigen visie.