Hellraiser: Inferno maakte van Pinhead en de Cenobites bijfiguren. Deze trend zette helaas nog heel wat delen door, voornamelijk uit budgettaire overwegingen. Ook in dit zesde deel hebben we weer te maken met iemand die realiteit niet meer van fictie weet te onderscheiden en om het allemaal nog wat erger te maken hebben ze toch al matige hoofdrolspeler uit Inferno omgeruild voor een nóg slechtere acteur.

Plot: Trevor is gelukkig getrouwd met Kirsty. Tijdens een trip raken ze met de auto van de weg af en komen ze in het water terecht. Trevor probeert Kirsty tevergeefs te redden. Als hij wakker wordt in een ziekenhuis heeft hij last van de meest gruwelijke flashbacks waarin een sinister persoon met een schedel vol naalden een hand in lijkt te hebben.

Het is algemeen bekend dat de meeste vervolgen na Inferno gemaakt zijn om de rechten van de Hellraiser reeks bij Dimension Films te houden. Dit kon natuurlijk nooit goede films opleveren en helaas betekende dit ook dat we opgescheept werden met een hoop vullis. Jaren-, bijna decennia lang. Rick Bota, die hier zijn debuut maakte, kreeg de ondankbare taak om plaats te mogen nemen op de regisseursstoel.

Door de directe dreiging van de Cenobites weg te nemen en een psychologische wending aan de plot te geven haalde men alle aantrekkingskracht weg van deze films. Dat dit om budgettaire redenen werd gedaan is duidelijk. De Cenobites konden helaas niet meer screentijd krijgen. Maar Hellraiser is niets zonder deze Cenobites en we zitten gewoon niet te wachten op een of ander detective verhaal en een acteur die werkelijk geen idee lijkt te hebben waarin hij is beland. In Inferno komt men er nog mee weg omdat daar een redelijk capabele regisseur aan het roer stond en het gegeven enigszins vernieuwend was, maar in Hellseeker is daar niets meer van overgebleven.

In het begin is er echter nog een sprankje hoop. We krijgen namelijk een soort van comeback van Kirsty, maar hoe langer hoofdrolspeler Dean Winters in beeld is, hoe meer die hoop wegslinkt. Zijn constante grijns gaat op een gegeven moment bijzonder op de zenuwen werken. De film is ook gewoonweg spuuglelijk gefilmd. Je lijkt eerder te maken te hebben met een Hellraiser tv-serie waarin de monsters een bijrol kregen, een beetje in de trant van Freddy’s Nightmares waarin Freddy Krueger op de achtergrond zou treden, maar die serie heeft een charme die hier erg ver te zoeken is.

Hellseeker zette helaas een trend in die nog even aan zou houden. Bovendien zouden we voorlopig nog niet van Bota af zijn. Ergens ga je ook medelijden met de man krijgen, want wat een ondankbare taak om deze films aan de lopende band af te leveren om de rechten bij de studiobazen te houden. Hoe verder we komen in de Hellraiser serie, hoe meer wij gaan verlangen naar de nieuwste film…