De bioscopen worden nog altijd gedomineerd door de films Oppenheimer en Barbie. Beide films behoren tot de succesvolste van het jaar en krijgen veel lof van zowel de bezoekers als de recensenten. Helemaal terecht trouwens, het zijn geweldige films. Maar het horrorgenre staat ook niet stil. Voor de horrorliefhebber is er namelijk ook iets op het grote scherm om blij van te worden. Een beetje stilletjes deed deze film zijn entree in de bioscoop, maar door mond tot mond reclame begint hij uit te groeien tot een ware hit. Volgens sommigen is het zelfs ‘de beste horrorfilm sinds jaren’. Dat is nogal een uitspraak, maar de positieve ervaringen van bioscoopbezoekers laten zien dat mensen wel heel erg te spreken zijn over deze film. Over welke film hebben wij het hier? Talk To Me.

Plot: Mia probeert haar leven zo goed als mogelijk op te pakken na de zelfmoord van haar moeder bijna twee jaar geleden. Ze gaat naar school en past wel eens op Riley, het broertje van haar beste vriendin Jade. Mia en Jade raken wel heel nieuwsgierig van een trend die rondgaat op social media. Hierbij lijken mensen helemaal door een hand in een soort van trance te raken die overeenkomt met een zware drugtrip. Het is spannend, het is eng, maar het is ook erg leuk zo lijkt het. Voor zowel de toeschouwer als de persoon die in trance raakt. “Dat moeten wij eens gaan doen!” denken Jade en Mia. Via via komen zij erachter dat een van hun schoolgenoten de hand in zijn bezit heeft en ze besluiten het spel thuis te gaan spelen. Mia werpt zich op als proefmodel. Ze houdt de hand vast en roept “Talk to me.” Dat blijkt het begin van heel veel narigheid…

Talk to Me is een film van de gebroeders Philippou die bekend zijn geworden via hun YouTube-kanaal RackaRacka. Op RackaRacka plaatsen zij hun eigen korte filmpjes die doordrenkt zijn met horror, komedie en special effects. Zij genoten hiermee een grote populariteit in hun eigen land Australië, maar ook over de grenzen werden hun talenten goed in de gaten gehouden. Uiteindelijk kregen zij de kans om een eigen horrorfilm te maken en dat werd Talk to Me. De film maakte zijn debuut vorig jaar al op diverse filmfestivals, maar werd onlangs pas echt uitgebracht in de bioscoop. En wat blijkt? Talk to Me is een groot succes en niet ten onrechte.

Talk to Me lijkt in eerste instantie een film vol met clichés. Nou ja, het is niet ‘lijkt’. Het zit gewoon boordenvol clichés, maar clichés worden pas vervelend als ze herhaald worden zonder dat er iets vernuftigs mee wordt gedaan. De broers weten dat maar al te goed zo blijkt, want ondanks veel elementen in de film die wij soms al vele malen eerder hebben gezien blijft Talk to Me behoorlijk fris en vernieuwend voelen. Een bijzondere prestatie voor twee YouTubers die zich voorheen bezig hielden met korte filmpjes waar meer nadruk lag op actie en komedie. Want beide elementen komen nauwelijks aan bod in Talk to Me. De film is namelijk bovenal een horrorfilm en niet zo klein beetje ook.

Ten eerste is er sprake van echte spanning. Er valt het een en ander te verliezen en dat voel je. De ‘geestverschijningen’ zijn soms nauwelijks zichtbaar, maar goed en kort genoeg waarbij je lichaamshaar recht overeind van gaat staan. Daarnaast weet de film ook te shockeren. Er is een scene, en ik ga niet verklappen hoe en wat, maar die kwam aan dat zelfs ik, als doorgewinterde horrorliefhebber, moeite had om naar het scherm te blijven kijken. De mensen die de film al hebben gezien zullen vast zeggen: “Oh die scene?!” JA! Die scene inderdaad. Auw… Het doet nog pijn als ik er aan terug denk. Maar ik moet daarbij wel zeggen dat dat schokmoment niet de boventoon voert in de film. Dat is voor de spanning. De spanning die Mia, ons hoofdpersonage, voelt.

En daarmee kom ik bij het tweede sterke element van de film: de personages en de acteurs die daaraan zijn verbonden. In ontzettend veel Amerikaanse horrorfilms zie je overduidelijk dat niet voor echte tieners is gekozen voor bepaalde rollen, maar dat wij soms te maken hebben met twintigers of zelfs ouder. Hier in Talk to Me is dat niet anders, maar de gehele film door voelde het wel alsof ik met tieners te maken had. Bij Jade, hier gespeeld door Alexandra Jensen, schrok ik zelf even. Zij was namelijk 27(!) bij het maken van de film, maar gaat de gehele film door als 17-jarige, en ik geloofde het. Ook Sophia Wilde die ons hoofdpersonage Mia speelt was 24 tijdens de opnames. Als zij zou aangeven dat zij echt 17 jaar oud zou zijn had ik dat direct geloofd. Over Wilde gesproken, Talk to Me is haar eerste serieuze rol als acteur en zij doet het voortreffelijk. De gebroeders Philippou blijken ook duidelijk een oog te hebben voor het casten van hun spelers en het regisseren daarvan.

Al met al kan ik zeggen dat ik op sommige momenten op het puntje van mijn stoel heb gezeten bij deze Australische verrassing. Of het de beste film van de afgelopen jaren is? Dat valt nog te bezien, maar dat het de beste horrorfilm is van dit jaar tot nu toe? Dat zeer zeker!