Horror is een grote passie van mij, maar voor ik mij echt helemaal overgaf aan horror, sterker nog, voordat ik ook echt een horrorfilm mocht zien, was er een andere passie die daarna nooit meer is weggegaan en dat is Transformers. Bij het verschijnen van de eerste Transformers tekenfilm in 1984 was ik, en vele leeftijdgenoten met mij, direct verkocht. Elke aflevering die ik zag op Sky Channel werd die maandag daarop besproken op het schoolplein met mijn vriendjes. De eeuwig durende strijd tussen de Decepticons en de Autobots vonden wij geweldig en wij keken er dan ook elke week weer naar uit of onze favoriete personages weer hun opwachten zou maken en wie er nog meer zouden worden geïntroduceerd in de volgende aflevering.

Transformers was een wereldwijde hit en naast de tekenfilm verorberden wij alles dat met de tekenfilm te maken had. Natuurlijk was daar het geweldige speelgoed dat robots liet veranderen in sportwagens of straaljagers, maar kochten wij ook placemats, dekbedovertrekken, puntenslijpers, gommetjes en weet ik veel wat nog meer met onze geliefde robots. Nu, zoveel jaar later, ben ik nog steeds dat jongetje van toen en verzamel ik nog altijd Transformers, kijk ik de tekenfilm op DVD en volg ik al het nieuws rond mijn geliefde franchise. Ik ben een zogenaamde G1 fan, waarbij G1 staat voor Generation One. Een liefhebber van de Transformers van het eerste uur met als focus de tekenfilmserie uit de jaren 80.

In al die opvolgende jaren hebben wij nogal wat te verduren gehad. Niet alleen diverse nieuwe tekenfilmseries, maar natuurlijk ook de Michael Bay live action films. Bij die eerste in 2007 was ik nog enthousiast. Dat de tekenfilm waar ik zo van hou een live action film zou krijgen was een droom die uitkwam en wat ik op het scherm zag was niet helemaal wat ik wilde zien, op zijn zachtst gezegd, maar ik ging het er maar mee doen. Het zou waarschijnlijk toch maar bij één film blijven, zo dacht ik. Nou, dat bleek helemaal verkeerd gedacht, want we kregen er wel 6 daarna, waaronder een soort standalone film met Bumblebee en een crossover met de Beast Wars serie. De films brachten veel geld in het laatje, maar het was niet wat ik wilde zien. Ja, we kregen even een flits te zien in de Bumblebee film hoe een volledige film met die Transformers van het eerste uur zou kunnen zijn, maar we gingen dus nog even verder met de Michael Bay creaties waarbij je nou echt goed moest kijken wat je nu precies aan het kijken was. Ondanks al die films bleef ik de hoop houden dat wij een film zouden krijgen die eer doet aan de tekenfilm waar het allemaal mee is beginnen.

En die film is er nu. Niet een live action film, maar een animatiefilm. Misschien dat het zo ook hoort te zijn.

Het verhaal: Op de planeet Cybertron is het hard werken, In de oorlog met de Quintessons is de Matrix of Leadership verloren gegaan waardoor Energon niet meer wilt stromen over de oppervlakte van Cyberton. Deze moeten nu worden gedolven en dat wordt vooral gedaan door de bewoners van de planeet die niet kunnen transformeren. Zo gaat het al vele jaren en de meeste van haar bewoners lijken zich hier bij neer te hebben gelegd. Maar niet Orion Pax. Hij breekt af en toe in in de centrale archieven om de geschiedenis van de planeet te achterhalen. Wanneer hij wordt betrapt wordt hij samen met zijn maatje D-16 naar de onderste regionen van de mijnen geplaatst waar zij B-127 ontmoeten en bij toeval een map ontdekken waar de Matrix of Leadership zich zou bevinden. Volgens de map zou deze namelijk aan het oppervlak van de planeet verborgen zijn, maar die is vanwege het gevaar van aanwezige Quintessons verboden terrein voor iedereen. Toch wagen zij het erop en begeven zich samen met een van leidinggevenden, Elita, naar het oppervlak van Cybertron. Het blijkt een gevaarlijk tocht. Niet alleen vanwege de Quintessons, maar ook een ander geheim dat niet alleen hun toekomst, maar dat van de hele planeet voorgoed zal veranderen.

De enkele maanden geleden gelanceerde trailer van Transformers One maakte mij niet warm of koud. Ik zag weliswaar diverse personages waar ik zelf mee ben opgegroeid, en toegegeven, het zag er mooi uit, maar ook een beetje kinderachtig. Vooral door de overvloed aan komische scenes deed mij denken dat deze Transformers tekenfilm zich meer zou richten op kinderen van nu dan oudere fans zoals ik. Niets is minder waar.

De liefhebbers van Transformers hebben nu ondertussen al meerdere origin stories voor hun kiezen gekregen. De originele tekenfilm was nu ook niet echt consistent over het ontstaan van Transformers en de planeet Cybertron. Dan waren de Transformers weer gecreëerd door de Quintessons, dan weer door Primus, een Goddelijk schepsel die hen had gemaakt om zijn aartsrivaal Unicron te weerstaan etc, etc. Nu geeft Transformers One ons een nieuw verhaal, maar blijft toch wel heel erg trouw aan de beginselen waar de tekenfilm ooit mee is begonnen. Ik kan wel zeggen dat Transformers One de beste elementen uit die tekenfilm, de tekenfilm film uit 1986 en de comics omsmelt tot een heel gedegen verhaal waarbij wij het ontstaan van Optimus Prime, Megatron, de Autobots en de Decepticons werkelijk een solide geheel krijgt.

Transformers One begint als een buddy movie tussen Orion Pax en D-16, oftewel de vroegere vormen van Optimus Prime en Megatron. Beide strijden zij voor eenzelfde doel, maar wij weten allemaal dat deze vriendschap gaat veranderen in een gruwelijke burgeroorlog. De schrijvers Andrew Barrer en Gabriel Ferrari laten ons genieten van een vriendschap die wel eeuwig lijkt, ware het niet dat omstandigheden veranderen en beide vrienden kiezen voor een andere weg in hun leven. Nu worden de Autobots, onder leiding van Optimus, altijd gezien als goed en de Decepticons, onder leiding van Megatron, als slecht. Daar valt wat voor te zeggen, maar de keuzes die beide maken leren wij ook begrijpen. De keuzes van Megatron wekte al eerder empathie in de comics van IDW, maar in Transformers One worden die nog beter uitgewerkt. Er wordt wel eens gezegd dat niemand van origine slecht is, en dat lijkt ook de focus in Transformers One. De keuzes die D-16, de latere Megatron, zijn vanuit zijn perspectief eigenlijk weloverwogen en leren wij zijn motivatie ook te begrijpen. Toch grappig om zo diep te kunnen gaan in een tekenfilm die ooit gemaakt werd om de verkoop van speelgoed te bevorderen.

Buiten het verhaal is er door de stemacteurs ook veel moeite gestoken in hun personages. Gaandeweg veranderen Orion Pax en D-16 en hun stemmen veranderen ook. Chris Hemsworth en Brian Tyree Henry weten zeer succesvol hun personages te laten veranderen van karakter wanneer zij tot hun uiteindelijke vorm komen. Niet alleen bij het zien, maar ook het horen van de stemmen van Optimus Prime en Megatron kreeg ik een tinteling over mijn armen.

Transformers One is een film geworden waarbij wij eigenlijk een herstart krijgen van de gehele franchise en deze blijkt meer dan welkom. Na al het geweld, en schade, die de Michael Bay-films hebben aangericht is het mooi om te zien dat de franchise met al zijn verschillende tekenfilms, comics, maar ook de films eer wordt aangedaan. In het jaar dat Transformers 40 jaar bestaan hadden wij met Transformers One geen beter cadeau kunnen wensen.