In 1996 kwam Twister uit van onze eigen Jan de Bont. Twister werd een enorm succes en wist eigenhandig de (natuur) jaren 90 rampenfilm op de kaart te zetten. Films als Dante’s Peak (1997) en Deep Impact (1998) volgden. Twister bleef echter de beste van allemaal en dat kwam voornamelijk door de sterrencast met namen als Bill Paxton, Helen Hunt en Cary Elwes en de voor de tijd baanbrekende effecten. Dit jaar verscheen Twisters, een vervolg/remake die eigenlijk zo goed als dezelfde lijnen volgt als het origineel.

Plot: Kate Cooper is een voormalige stormjager die ooit een verwoestende tornado in levenden lijve meemaakte. Tegenwoordig bestudeert zij stormpatronen in vanachter haar scherm. Via een vriend keert Kate voor een baanbrekend nieuw volgsysteem terug naar de open vlaktes in Oklahoma. Daar aangekomen komt Kate Tyler Owens tegen, een socialmedia-ster die het geweldig vindt om zijn stormachtige avonturen online te posten. Naarmate het stormseizoen vordert en intenser wordt, ontketenen er zich angstaanjagende verschijnselen die nog nooit eerder zijn voorgekomen.

Wat ondergetekende betreft is Twisters gewoon een remake van Twister. Tegenwoordig kan er op het gebied van effecten veel meer dan in 1996 en Lee Isaac Chung brengt een film die op technisch niveau vanzelfsprekend hoger zit. Maakt dat van Twisters een betere film? Absoluut niet. Ondanks de beperkte mogelijkheden in 1996 weet Jan de Bont Twister hart mee te geven en dat komt voornamelijk door acteurs als Helen Hunt en Bill Paxton. Laatstgenoemde is een favoriet van ons. Of we het nou hebben over Aliens of True Lies, Paxton spatte toen echt van het scherm.

Twisters volgt dezelfde lijnen als die van Twister, met logische wijzigingen zoals social media in plaats van Network TV e.d. en dus stevenen wij ook hier af op totale destructie tegen het einde van de film. En eerlijk is eerlijk, die wordt spectaculair in beeld gebracht. Twisters heeft gedraaid in 4DX zalen en hoewel wij dat niet hebben ervaren kunnen we ons goed voorstellen dat dat een beleving op zich moet zijn geweest. Dat maakt van Twisters dan ook echt een spektakelfilm pur sang, maar dan wel met een soort van B-cast vergeleken met Twister.