Liefhebbers van oude horror, cult, sci-fi en meer lekkers worden de laatste jaren verwend. Oude classics, maar ook minder bekende titels krijgen door onafhankelijke labels uit voornamelijk de VS en de UK special treatments op blu-ray om je vingers bij af te likken. Arrow Video, Scream Factory, 88 Films, Vinegar Syndrome, Blue Underground, allemaal labels die inmiddels een indrukwekkende catalogus hebben opgebouwd van genretitels. Wat deze releases nóg interessanter maakt is de nieuwe cover-art die de verpakking af maakt. Een van de artiesten die voor veel van die art verantwoordelijk is, is de Engelsman Graham Humphreys. Hij heeft covers getekend voor o.a. Arrow Video en ook Death Waltz (vinyl soundtracks). Je kan dus zeggen dat hij een groot aandeel heeft in de populariteit van deze nieuwe releases. Op Weekend of Hell in Duitsland raakte ik in gesprek met de uiterst vriendelijke Humphreys en een paar weken later heb ik hem wat vragen mogen sturen waaruit onderstaand interview tot stand is gekomen.

Hoe ben je begonnen in de wereld van cover art?
Na een vierjarige opleiding op Salisbury College of Art, ben ik verhuisd naar Londen op zoek naar freelance werk. De cover-art kwam als gevolg van de eerste filmposters die ik heb ontworpen, voornamelijk die van The Evil Dead, die tegelijkertijd een nieuwe VHS release kreeg. Dat was dus mijn eerste VHS cover. Daarna heb ik wat jaren verschillende VHS covers voor Palace Pictures gemaakt, wat leidde tot opdrachten van andere bedrijven die dezelfde stijl zochten. Toen Palace Pictures ermee ophield begon ik te werken voor Tartan Films/Video en heb ik de overgang gemaakt van VHS naar DVD. Dit leidde tot mijn werk in DVD en blu-ray art voor andere bedrijven. Arrow heeft de weg vrijgemaakt voor nieuw getekende art in de Home Entertainment markt (haast al mijn werk voor Tartan was middels Photoshop/Photographic).

In de jaren 80 heb je wat campagne werk gedaan in de UK voor de eerste vijf Elm Street films. Hoe is dat tot stand gekomen en was dat je introductie in genre film cover art?
De Nightmare serie is gekomen door mijn Evil Dead werk voor Palace Pictures, maar ook door wat vrienden die een bedrijf hadden opgezet dat ook werkte voor Palace. Zij behandelden de opdrachten maar de echte klant was Palace Pictures. Ik had al gewerkt voor de VHS cover van The Evil Dead, plus wat andere titels. Toentertijd, als een poster een ontwerp had in ‘landscape’ formaat, was het noodzakelijk deze opnieuw te tekenen zodat het passend was voor VHS, niet echt een efficiënte manier van werken, nog voor de komst van Photoshop.

Je hebt ook storyboards getekend voor Richard Stanley’s Hardware, Dust Devil en Island of Dr. Moreau. Was dat de enige keer dat je direct betrokken was bij het maken van een film?
Voor zover ik mij kan herinneren, ja. Ik ben aan Hardware gaan werken zonder enige ervaring met storyboards. Ook al begreep ik de basisbeginselen wel, ik moest de fijne kneepjes van het vak nog leren. Gelukkig was Richard erg begripvol. Ik heb altijd van film gehouden en het was een erg bevredigende ervaring om directe input te mogen hebben in zowel het proces als de uiteindelijke ‘visuals’. We hebben nog samengewerkt aan twee andere projecten die helaas nooit het levenslicht hebben gezien. Ik heb nog storyboard sequenties voor andere regisseurs gemaakt, maar ik moet toegeven dat ik het werk frustrerend vind en erg tijdrovend!

Op jouw Wiki pagina staat dat je artwork voor de heruitgave van The Evil Dead een van de redenen was dat die film het weer zo goed is gaan doen. Denk jij dat jouw werk voor labels als Arrow Video en Death Waltz deels verantwoordelijk is voor de heropleving van oude genrefilms?
Mij is verteld dat de cover art voor de originele UK release de film heeft geholpen aan de cultstatus die het nog steeds geniet. Dat is reden voor immense trots! De aanhoudende aantrekkingskracht van de film heeft de recente TV serie mogelijk gemaakt en het was fascinerend de films opnieuw te mogen bezoeken voor de posters voor The Silver Bow Gallery (The Evil Dead 1 en 2 en binnenkort hopelijk de complete trilogie met Army of Darkness en, afhankelijk van de licentie, Ash vs Evil).

De heropleving van vinyl en films op blu-ray heeft het mogelijk gemaakt voor bedrijven als Arrow om nieuw artwork te laten ontwerpen, grotendeels omdat er meer waarde ligt in een nieuwe verpakking die enerzijds de reputatie van de film begrijpt maar anderzijds ook iets nieuws geeft aan de klant. Het is tot een bepaalde hoogte waar dat er nostalgie kleeft aan originele getekende artwork, maar nieuw artwork ontstijgt het comfort van het overbekende. Laten we niet vergeten dat artiesten van nu misschien niet eens leefden toen de films gemaakt werden! Maar met de mainstream cinema van nu met al zijn sequels en remakes is het verfrissend om terug te gaan naar de kern en plezier te ondervinden van een tijd voordat ‘executives’, accountants en stagiaires scripts schreven, toen cinema gevaarlijker leek en originaliteit werd gewaardeerd.

Is 80’s cover art de voornaamste inspiratie voor jouw werk?
Zeker niet! Toen Arrow mij voor het eerst benaderde hadden ze een specifieke titel in gedachten, een film uit de 80’s, Slaughter High, mijn eerste cover voor Arrow. Het idee was om terug te keren naar het soort art dat de cover zo aantrekkelijk maakte in de videotheek (de meeste films werden verhuurd om hun cover art), er werd aangenomen dat dit het tijdperk was waar mijn werk uit is ontsproten. In feite was ik meer geïnteresseerd in posters uit de jaren 30, 40, 50 en 60, helemaal tot die van de grote rampenfilms uit de jaren 70, maar voornamelijk posters uit de 50’s, die typische B-Film posters die er nog steeds erg goed uitzien!

Wat is jouw mening over hedendaagse cover art en posterontwerp?
Het is een wijd gebied en de interesse in nieuw getekende art (ik gebruik de term losjes, veel is namelijk gedigitaliseerd) heeft deuren geopend, maar de meeste mainstream posters draaien nog steeds om beelden van de sterren en veel gebruikte clichés. Ik ben bang dat wij visueel analfabeet aan het worden zijn. Als er geen foto van de gehele cast op staat wordt het niet gezien als poster en als het enkel een illustratie is wordt het niet als echte film gezien. Het publiek had 50 jaar geleden meer verbeelding. En het probleem met formuleposters wordt onderstreept door het simpele feit dat zelfs de sterren allemaal op elkaar gaan lijken. Ik zweer dat ik naar dezelfde twee wassen beelden staar op elke mainstream poster!

Krijg je volledige vrijheid bij het ontwerpen van nieuw werk of krijg je instructies mee van de opdrachtgever?
Over het algemeen is er een vereiste (bijvoorbeeld de hoofdpersonages op de cover zetten) maar normaal leer je wat gepast is per opdracht. Bijna nooit is een voorbereiding erg specifiek. Er moet een kwestie van vertrouwen zijn. Omdat ik normaal gesproken voorbeelden lever voordat ik begin te tekenen heeft de klant altijd wat te zeggen over de beeldspraak die de voorkeur geniet.

Hoe bereid je een nieuwe opdracht voor? Kijk/herzie je bijvoorbeeld de film in kwestie?
Als ik kan, zeker. Vaak is het noodzakelijk om de beeldspraak eruit te halen die ik interessant zou kunnen vinden
voor het design. Naast portretten van de hoofdrolspelers en sterke communicatieve expressies zoek ik naar elementen die het narratief ondersteunen. Meestal kijk ik de film helemaal om punten uit de plot te begrijpen, interacties en ‘set pieces’, dan kijk ik er een tweede keer naar om de momenten die het verhaal vertellen te identificeren, wellicht 50 beelden, dan pik ik de meest effectieve stills eruit, schets ik de sleutelelementen en arrangeer ik die met Photoshop totdat ik tevreden ben met de compositie. Verschillende composities zullen verschillende elementen ‘highlighten’.

Wat zijn een paar van je favoriete werken van andere artiesten?
Ik ben beïnvloed door posters van rampenfilms uit de jaren 70. The Hindenburg (Mort Kunstler), The Towering Inferno (John Berkey), Rollerball (Bob Peak) en Krakatoa: East of Java (Frank McCarthy). Maar het werk van Drew Struzan, Bob Peak en Frank McCarthy zit wel tussen mijn favorieten.

Wat is een titel die je nog niet hebt gedaan maar erg graag zou willen doen?
Dracula Has Risen from the Grave.

Bezoek Graham Humphreys’ website voor meer info en cover art.