De zomer staat voor de deur en wat doen horrorliefhebbers dan het liefst? Summer Camp Slashers kijken, natuurlijk! De jaren 80 hebben er een hele hoop opgeleverd, de een beter dan de ander, maar vooral een heleboel slechte. Persoonlijk ben ik een echte ‘sucker’ voor dergelijke films, dus moet je het wel heel belabberd aanpakken wil je het bij mij verknallen. Voorbeelden zijn er zat, van Blood Lake tot Twisted Nightmare, ze voegen niet echt wat toe aan het genre. Iedereen (die maar een beetje van slashers weet) kent natuurlijk Friday the 13th, The Burning en Sleepaway Camp. Ik heb een Top 5 samengesteld van Summer Camp Slashers die (in toplijsten) vaak worden overzien, een mooi uitgangspunt wellicht voor sommigen om wat warme horroravonden in te plannen, de komende maanden!

5 Piranha (1978, Joe Dante)
Piranha is een bekende film, met name dankzij de remake uit 2010 van Alexandre Aja (Haute Tension). Maar wat velen vergeten is dat Piranha zich gedeeltelijk ook afspeelt in een zomerkamp. Joe Dante’s antwoord op Jaws is geen typische slasher; een eenduidige killer is er namelijk niet, maar de systematische kills en de sfeer sluiten goed aan bij het genre, waardoor ik dit toch graag in de lijst opneem. Piranha is een hele aangename, typisch jaren 70 ecobewuste horrorfilm die bijzonder clichématig te werk gaat maar juist daarom een bepaalde doelgroep aanspreekt. De link met Jaws is snel gelegd en nergens haal Piranha dat niveau, maar genieten is het alleszins. De remake is overigens van een heel andere (lees over de top) orde en het vervolg, The Spawning, pulp heaven, geregisseerd door James Cameron!

4 Madman (1982, Joe Giannone)
Een personage dat vaak (onverdiend) over het hoofd wordt gezien binnen het slashergenre is Madman Marz. Marz is geen Jason, maar een grotere status had niet misstaan. Madman is een rare film. Het silhouet van Marz is angstaanjagend en alles schreeuwt om een ‘enge’ slasher’, maar de makers kiezen ervoor hun killer een komisch tintje mee te geven. De voeten, het gegrom, het liedje gewijd aan Marz, je kunt het bijna niet meer serieus nemen. Je zou kunnen zeggen dat ze niet helemaal wisten welke kant op te gaan met Madman, maar juist dat maakt de film onvergetelijk en rijp voor een paar herzieningen. Geweldige poster ook!

3 Cheerleader Camp (1988, John Quinn)
Een film die echt alle ingrediënten van een klassieke Summer Camp Slasher heeft is Cheerleader Camp. Van de uitdossing van de personages tot aan de stereotypering en de muziek, alles klopt. Nu staat dat niet altijd garant voor een onderhoudende slasher, maar de film is ook met zichtbaar veel plezier gemaakt en gaat als een trein. Het script kent amper inkakkers, wat echt een must is voor een dergelijke film, die het toch al niet moet hebben van het hoogstaande acteerwerk of visuele meesterschap. Cheerleader Camp is gewoon een genot voor liefhebbers van dit type genrefilm, wat je ook wel mag verwachten van een film die als alternatieve titel Bloody Pom Poms heeft!

2 Sleepaway Camp III: Teenage Wasteland (1988, Michael A. Simpson)
Sleepaway Camp is een klassieker in het genre. Dat einde vergeet je echt nooit meer. Sleepaway Camp II valt helaas wat tegen. Pamela Springsteen (dochter van) doet nog haar best maar vooral de humor voelt misplaatst en de gore is bijna geheel offscreen. Deel 3 pakt het gelukkig wat beter aan. Springsteen zit veel beter in haar rol en ook de humor werkt beter. Helaas zullen ook hier de gorehounds wat teleurgesteld zijn, want bijna alle moorden gebeuren alweer offscreen, maar Sleepaway Camp III is een erg lekkere slasher en helaas het laatste kijkbare deel uit de reeks. Deel 4 is nooit afgemaakt en deel 5 is een zooitje.

1 Friday the 13th Part V: A New Beginning (1985, Danny Steinmann)
Ooit moest ik niets hebben van dit vijfde deel uit de Friday the 13th-reeks. Ik ging er met bepaalde (vanzelfsprekende) verwachtingen in en dat zorgde voor een fikse teleurstelling, want Friday 5 is op z’n zachtst gezegd ‘anders’. Dat pikte ik niet. Ik wou een slasher in dezelfde stijl als de eerste vier delen. Gelukkig heb ik A New Beginning een nieuwe kans gegeven en dat resulteerde in de grootste verhoging die ik ooit aan een film heb gegeven. Friday the 13th Part V is een geniale slasherfilm die werkelijk perfect in elkaar steekt als je je verwachtingen bijstelt. Ik ken bijna geen film die de 80’s beter vertegenwoordigt dan deze vijfde Friday en dat moet voor de meesten die dat tijdperk een warm hart toedragen toch genoeg reden zijn deze eens weer op te pikken.