Ricardo is oprichter van It's Only a Movie en genre-fanaat. DVD's en Blu-ray's van horror-, science-fiction-, fantasy- en cultfilms blijven maar op de mat vallen. Verzamelen van memorabilia is een tweede passie voor deze filmliefhebber, die regelmatig ook winkels, beurzen en het internet afstruint.
Ruggero Deodato, de alom geprezen en verguisde regisseur van Cannibal Holocaust kon er in de jaren 80 ook niet omheen: de slasherfilm. Deze nieuwe trend kreeg uiting vanuit elke hoek in de filmwereld en ook Italië speelde in op deze nieuwe gekte. Slasher en Deodato, een combinatie die weleens leuk zou kunnen uitpakken.
Ruggero Deodato is een duizendpoot. Zo heeft hij zich gewaagd aan Gialli (Phantom of Death), het kannibalen genre (Cannibal Holocaust, Last Cannibal World), Science-Fiction (Atlantis Interceptors), confronterende shock-cinema (The House on the Edge of the Park) en de slasher dus met Body Count, in het Italiaans bekend als Camping del Terrore.… Lees verder “Recensie: Body Count (Ruggero Deodato)”
Horrorfilms over wassen beelden of wassenbeeldenmusea eindigen niet bij House of Wax (1953) en diens remake uit 2005. Zo kennen we bijvoorbeeld ook nog Mystery of the Wax Museum (1933), Nightmare in Wax (1969) en Tourist Trap (1979). De jaren 80 kenden ook hun wassenbeeldenmuseumhorror in de vorm van Waxwork, een charmant filmpje met in de hoofdrol Zach ‘Gremlins’ Galligan.
De film De artwork en de plot van Waxwork wekten in de schappen van de lokale videotheek veel nieuwsgierigheid op. In ieder geval bij ondergetekende.… Lees verder “Recensie: Waxwork (Anthony Hickox)”
De geboren Zuid-Afrikaan Richard Stanley is geen workaholic, maar met zijn twee feature films heeft hij genoeg naam kunnen vergaren binnen het cult-wereldje. Zijn tweede film, Dust Devil, was mijn introductie met Stanley, een kennismaking die was bevallen, maar Dust Devil kon bij mij zijn naam niet helemaal waarmaken. Hardware daarentegen, Stanley’s debuut, is een pareltje binnen het cyberpunkgenre en een film waarvan zijn sfeer enorm blijft hangen.
Richard Stanley heeft iets met het woestijn. Dust Devil speelt zich daar grotendeels in af en Hardware toont een post-apocalyptische setting waarin alles buiten de stad bedolven ligt onder het zand.… Lees verder “Recensie: Hardware (Richard Stanley)”
Albert Pyun, wie kent hem niet? Met klassiekers als Cyborg, Dollman, Nemesis en Kickboxer 2 en 4 is hij met gemak een van de grootste B-film regisseurs op aarde. En een van de betere. Zijn films hebben nooit het productionele niveau van menig Hollywoodfilm gehad, maar willen doorgaans wel behoorlijk vermaken. En daar is het meestal om te doen bij de genrefilm. Brain Smasher is een sympathieke actie-komedie die in de lijn ligt van de betere ‘Pyun-film’.
Films die een ode brengen aan grootheden binnen het genre. Zo kennen we natuurlijk materiaal van Brian De Palma dat een grote knipoog is naar het werk van Alfred Hitchcock, maar ook op kleine schaal zien we veel regisseurs die de moeite nemen om genre bepalende films of regisseurs in de schijnwerpers te zetten. Mark Herriers Popcorn uit 1991 is het bewijs van een kleine film die een ode brengt aan een groot figuur.
De jaren 70 was de periode waarin de horrorfilm echt tot bloei kwam en waarin grenzen werden verlegd. De filmwereld is in dit decennium voorgoed veranderd en daar heeft de horrorfilm een significante rol in gespeeld. Onderstaande lijst van 25 films is de uitkomst van een zoektocht waarbij ik op ontelbaar veel sterke en mooie titels stuitte. Deze confrontatie met veel pareltjes uit het genre maakte de samenstelling nog een bijzonder lastige klus, maar uiteindelijk is de It’s Only a Movie Top 25 van de beste horrorfilms van de jaren 70 een feit!… Lees verder “Horror Top 25 van de jaren 70”
Eén van de films waar ik in 2013 het meeste naar heb uitgekeken was Evil Dead. Opmerkelijk, want het betreft een remake, en als we ergens genoeg van hebben, dan is het wel van die inspiratieloze remakes uit Hollywood. Maar met Evil Dead zat het anders. Sam Raimi, regisseur, en Bruce Campbell, ster van het origineel uit 1981, zijn nauw betrokken geweest bij deze ‘herziening’ die een waar spektakel beloofde te worden, als we de verhalen die op het net circuleerden mochten geloven.… Lees verder “Een interview met Sarah Voon, costume designer van Evil Dead”
Drew Bolduc en Dan Nelson hebben in 2010 het indie-horror genre verrijkt met het waanzinnige The Taint, een Troma-achtige film over door vergiftigd water op hol geslagen mannen, die het gemunt hebben op vrouwen. The Taint wist al snel een cult-status te verkrijgen en is zelfs op het Troma-label uitgebracht. It’s Only a Movie sprak met Drew Bolduc, tevens hoofdrolspeler van The Taint, en vroeg hem ook over zijn te komen project, Science Team.
1977-1982 is duidelijk de beste periode van Lucio Fulci geweest. Met titels als Zombi 2, The Beyond, The New York Ripper en City of the Living Dead heeft hij zich gevestigd tussen de beste horror regisseurs uit Italië. Ik durf zelfs te zeggen dat ik Fulci, met zijn uitzinnige aanpak van filmmaken, de meest spannende regisseur vind die Italië ooit heeft voortgebracht. Aenigma stamt uit een periode waar Fulci zijn beste tijd heeft gehad en dat is te merken.
De Friday the 13th-serie loopt al dertig jaar. Het spoor van vernieling dat Jason Voorhees heeft achtergelaten is begonnen in 1980, toen Sean S. Cunningham wou cashen op het succes van John Carpenters Halloween. De serie kent inmiddels 12 delen, de onvermijdelijke remake en de confrontatie met Freddy meegerekend. It’s Only a Movie zet alle films op een rijtje, beginnende met de beste en eindigende met het deel dat de serie te schande zet.
