Tijden veranderen. Wie in de jaren ’30, ’40 en ’50 naar de bioscoop ging en ervan hield om bang gemaakt te worden, moest het stellen met het immense voorhoofd van Frankensteins monster, het mismaakte spook van de opera, ene graaf Dracula of een achterlijke bultenaar die de klokken van de Notre-Dame luidde. Deze monsters werden ontleend aan de gotische literatuur, veelal met een romantische inslag, en waren louter een vrucht …
Alle berichten van Tom Thys
Coffin Joe: incarnatie van het kwaad – Tom’s special
Coffin Joe is het alter ego van de Braziliaanse cultregisseur José Mojica Marins die meer dan zestig titels op zijn palmares heeft staan. Filmtechnisch stelt zijn oeuvre helaas niet zoveel voor, maar sommige van zijn films hebben in de eerste plaats een historische en maatschappelijke waarde. Dat bewijst de controversiële en zelfs provocerende maatschappijkritiek van zijn werk dat verschillende polemieken heeft uitgelokt tot zelfs het weren van zijn films uit …
De jeugd van tegenwoordig – Tom’s special
De jeugd van tegenwoordig is niet meer wat ze geweest is. Hangjongeren die overlast veroorzaken, straatschoffies die het openbaar vervoer terroriseren, schoolgaande ettertjes die hun leraar afrossen of jonge macho’s die schunnige opmerkingen maken telkens wanneer er een kortgerokte dame voorbij loopt… iedereen kent ze wel. Media houden ervan om deze immorele jongeren als een verloren generatie te bestempelen. Het zijn de jongeren die de straten van Parijs in brand …
Top 10 slasherfilms
10 Sleepaway Camp (1983)
Sleepaway Camp is een van de vele Friday-klonen waarin een op wraak beluste moordenaar een zomerkamp terroriseert. In essentie niets nieuws dus. Echter, Sleepaway Camp onderscheidt zich van vele genregenoten in het feit dat alle clichés die het genre rijk is, hier tot in de perfectie worden uitgevoerd. Te beginnen met de idyllische, zorgeloze zomerkampsetting, maar ook de personages die omwille van hun stereotypering erg herkenbaar …
De slasherfilm: een messcherpe analyse – Tom’s special
Eind jaren ’70 en begin jaren ’80 werd het bioscooppubliek geconfronteerd met een ware revolutie in de filmwereld: de slasherfilm. Deze films lokten massaal veel volk naar de bioscoop met een rechtlijnige formule waarin geweld en naakt niet geschuwd werden. Ze werden ingeblikt voor weinig geld, maar zorgden voor enorm veel inkomsten waardoor vele regisseurs hun kans zagen om een graantje mee te pikken. En zo ontstond een korte maar …