Zou een film als Beware! Children at Play nu nog gemaakt kunnen worden? Ik denk het niet. Als filmmaker moet je tegenwoordig zo oppassen dat je niemand op z’n tenen trapt. Veel regisseurs wegen de inhoud van hun film af op een weegschaaltje of maken hun film (geforceerd) ‘woke’ proof. In 1989 was dit wel anders en Beware! Children at Play is hier het levende bewijs van. Mede dankzij Vinegar Syndrome wordt deze shockerende film niet wordt vergeten.

Plot: De jonge Glenn en zijn vader gaan samen een weekendje kamperen in een afgelegen bos. De mannen brengen heerlijk wat kwaliteit tijd met elkaar door. Ze gaan vissen, eten en zingen bij het kampvuur. Het avontuur loopt tragisch af als vader in een berenval trapt en niet meer loskomt. De eerste dagen hopen de twee nog gevonden te worden, maar helaas blijft alle hulp uit en Glenn’s vader komt te overlijden. Om niet van honger om te komen begint de jonge Glenn zichzelf te voeden met de organen van zijn vader. Jaren later verdwijnen er op raadselachtige wijze kinderen uit een nabijgelegen dorp. Een van de slachtoffers is ook het dochtertje van sheriff Ross Carr (Rich Hamilton).

Ross roept de hulp in van zijn vriend John DeWolfe (Michael Robertson). Hij is een schrijver van bovennatuurlijke boeken. Ross hoopt dat zijn vriend een verklaring heeft voor de mysterieuze verdwijningen. Ze schakelen zelfs een paragnost in en komen er langzaam achter dat er in de bossen een gevaarlijke cult van kinderen leeft. Heeft de verwilderde Glenn (Danny McClaughlin) hier iets mee te maken? Voor de bewoners van het dorp is de maat vol. Ze hebben het vertrouwen in de sheriff verloren en besluiten het recht in eigen handen te nemen. Lukt het John en Ross een dodelijke confrontatie tegen te houden?

Regisseur Mik Cribben timmerde al lang aan de weg in Hollywood als cameraman, maar wilde heel graag een eigen film regisseren. Die kans kreeg hij met de enorme low-budget film Beware! Children at Play. Vanwege het budgettaire kon de film niet in één keer worden opgenomen en moesten de opnames verdeeld worden over twee zomers. Cribben had maar een paar echte acteurs tot zijn beschikking. De rest van de crew bestond uit figuranten en kinderen, die niet betaald kregen voor hun deelname. De regisseur heeft zichzelf ook nog een rol gegeven in de film, als de bezeten boer Isac Braun. Het grootste gedeelte van het budget zit in de special effects die worden ingezet voor het gruwelijke einde van de film. De film werd uiteindelijk uitgebracht door Troma Entertainment en mede dankzij het einde van de film is Beware! Children at Play één van Troma’s meest controversiële titels.

Waarom is Beware! Children at Play zo shockerend? De film moet het vooral hebben van een paar kills en de grote finale met flink wat gore. Verder is het verhaal simpel en gebeurt er niet veel. Toch heeft de film een originele insteek. De leider van de cult noemt zichzelf namelijk Grendel, een monster uit het gedicht Beowulf. Dit is een personage uit de Britse folklore en Noorse mythologie. Dit verwacht je niet zo snel bij een cult op het platteland van Amerika. Het geeft net weer wat meer achtergrond aan de beweegreden van de cult. Ook het acteerwerk laat wat te wensen over en dat geldt met name voor de kinderen. Op een paar scenes na zijn ze gewoon niet eng en dat moet juist in een een film als deze de kracht van de horror zijn. Wil je dat kinderen je de stuipen op het lijf jagen, dan kun je beter naar de kids uit de filmreeks The Children of the Corn (1984) kijken of misschien die andere Troma film, The Children (1980). 

Vinegar Syndrome brengt Beware! Children at Play voor het eerst uit op blu-ray met heel wat leuke extra’s. Regisseur Mik Cribben voorziet de film van een gloednieuw audiocommentaar. Er staan ook nog twee interviews met hem op het schijfje. Je kunt de originele cover omkeren naar de creepy alternatieve cover van Richard Hilliard. De uitgebreide making-of ‘Why I Don’t Have Children’ van bijna een uur is wel de kers op de taart. Verschillende leden van de cast en crew blikken terug op de film. Ze zijn het er allemaal over eens dat je deze film nu niet meer kan maken, maar weten alles wel goed in de tijdsgeest te plaatsen. Kleine waarschuwing, kijk deze feature pas na de film, omdat er veel spoilers worden gegeven.

Regisseur Mik Cribben heeft met zijn regiedebuut heel wat mensen geschockeerd, maar is daarna niet meer in de regiestoel gekropen. Overigens is voor de meeste leden van de cast en crew de film het hoogtepunt uit hun carrière. Dankzij Vinegar Syndrome krijgt de film weer hernieuwde aandacht. De release ziet er prachtig uit. Vinegar Syndrome heeft ons voorzien van een special limited edition slipcover, waarvan er slechts 5.000 zijn gemaakt. De film is opnieuw gescand en gerestaureerd in 2k vanaf de originele 35mm print en wordt gepresenteerd in een 1.85:1 verhouding. De beeld- en geluidskwaliteit is uitstekend. Tenslotte is deze release regiovrij is, dus ook makkelijk te bekijken door Europese cult en gore liefhebbers.