Het is even stil geweest rond de Stephen King verfilmingen, maar dit jaar krijgen wij niet één maar twee verfilmingen te zien! In september is het de beurt aan alweer de derde verfilming van Salem’s Lot, ook wel bij de lezers van King’s boeken bekend als Bezeten Stad. Ik ben best benieuwd naar deze verfilming aangezien het ditmaal om een heuse speelfilm gaat en niet om een mini-serie. Ik heb altijd al gedacht dat het boek prima zou kunnen passen in een speelfilm en daarom ook best benieuwd hoe regisseur Gary Dauberman, die eerder verantwoordelijk was voor het regisseren van Annabelle Comes Home, het aan gaat pakken. Nu is de tijd aangekomen om een nieuwe verfilming in de bioscoop te verwelkomen van Firestarter, onder lezers bekend als Ogen van Vuur. In 1984 kwam al een verfilming uit die de carrière lanceerde van een piepjonge Drew Barrymore.

Plot: In het verleden zijn Vicky en Andy blootgesteld aan een bizar experiment met een serum dat bijzondere krachten bij hen naar voren heeft gehaald. Zo heeft Vicky heeft een milde telekinetische gave ontwikkeld en Andy een telepathische. Tijdens deze experimenten zijn zij verliefd geworden op elkaar en uit deze liefde is Charlie ontstaan die ook speciale krachten heeft. Bijzonder gevaarlijke krachten. Zij kan met een blik haar omgeving in brand steken en heeft deze krachten nog niet onder controle. Vicky en Andy zien het gevaar in dat hun dochter haar hele leven lang als een labrat zal leven als zij niets doen en slaan daarom op de vlucht. Zo trekken zij van dorp naar dorp en leven zo anoniem mogelijk om maar niet op te vallen. Wanneer er een incident plaatsvindt met Charlie op haar school komt de instantie, die de eerdere experimenten op Vicky en Andy hebben uitgevoerd, hen op het spoor en sturen een meedogenloze huurmoordenaar op hen af met maar één doel: breng Charlie naar het laboratorium en ruim iedereen op die in de weg staat.

Het is interessant om te zien hoe productiebedrijf Blumhouse jonge regisseurs met weinig ervaring een kans durft te geven. Keith Thomas is zo’n regisseur. In 2019 leverde hij een interessante horrorfilm, The Vigil, af waarbij hij in ieder geval een interessante visuele stijl liet zien. Die stijl voert hij door in Firestarter. Visueel is de film dan ook een plaatje met interessante keuzes van settings en de belichting daarvan. Maar met alleen een aantrekkelijke visuele stijl maak je nog geen goede film. Firestarter is visueel zeer aangenaam, maar inhoudelijk laat het wel te wensen over. Het is frappant dat, met het hedendaagse publiek in het vizier, gekozen is om het plot zo traag te laten verlopen. De film uit 1984 voelt als een sneltrein in vergelijking met deze film. Het is dan ook de vraag welk publiek de film precies wilt dienen aangezien voor de hedendaagse jongeren een film uit de jaren 80 soms aanvoelt als langzaam en traag.

De film lijkt erg ambitieus. Zo heeft deze film een cast die jongeren wel zal doen bekoren. Zo is er Zack Efron als Andy, de vader van Charlie. Ik ken de man eigenlijk alleen als eye-candy voor velen, maar een meer serieuze rol lijkt wel voor hem in de weg gelegd. Kon hij maar meer met deze rol want veel verdieping biedt deze rol hem niet. Ryan Kiera Armstrong is misschien pas net 12 jaar oud, maar heeft al een zeer indrukwekkende carrière op haar naam staan. Zo zagen wij haar ook al eerder in American Horror Story en doet haar presentatie hier ook vermoeden dat wij nog veel van haar zullen gaan zien in de toekomst. Het is wat onnodig om haar presentatie met die van Drew Barrymore uit het origineel te vergelijken. Er is gekozen om Charlie in deze film drie jaar ouder te laten zijn en er is nogal een behoorlijke ontwikkeling in die tussentijd te bespeuren. Zo is Charlie in deze Firestarter nog net geen puber terwijl de Charlie uit de film van 1984 veel meer echt een kind was.

Op papier lijken de makers veel te willen bereiken. Een jonger publiek trekken met een leuke (jonge) cast, maar verhalenderwijs loopt dat weer mank. Het visuele aspect is interessant, maar lijkt misschien beter tot zijn recht te komen bij, en ik wil het bijna niet uit mijn strot laten komen, ‘elevated horror’ dan bij een dergelijke Stephen King verfilming. Als dat ‘elevated horror’ al bestaat natuurlijk. De stijl is wat artistiek, de verhaallijn soms bijzonder traag, maar heeft wel een cast dat jongeren kan en moet aantrekken en schroomt ook de gore niet al is die wel erg beperkt. Toch zouden de makers al bij het schrijven de vraag hebben moeten stellen: “Voor wie is deze film eigenlijk?”

Als kers op de taart heeft de film wel iets waar ik wel echt heel blij mee ben. De soundtrack is namelijk gemaakt door niemand minder dan John en Cody Carpenter samen met Daniel Davies. Regisseur John Carpenter maakt al sinds jaar en dag muziek voor vele van zijn eigen films, maar doet dat ook voor anderen zoals de laatste Halloween-films. Ook deze keer voel je de muziek door en door en zodra de soundtrack uitkomt is dat het eerste dat ik ga kopen. Overigens wel een leuk weetje: John Carpenter opperde zelf, en was een tijd ook echt ‘in the running’, om Firestarter begin jaren 80 te verfilmen. De teleurstellende resultaten voor diens The Thing (nu een van de grootste horrorfilms aller tijden) gooide roet in het eten. Helaas, want ook na deze verfilming ben ik nog meer benieuwd hoe hij het ervan zou hebben afgebracht. Ik zou zeggen: Blumhouse, geef deze man eens een pak geld!