Het is leuk om af en toe verrast te worden. Niet alleen op Valentijnsdag of op je verjaardag, maar gewoon tussendoor. Dat gebeurde mij laatst toen er werd gevraagd om het tweede seizoen van de animatieserie Primal te recenseren. Ik heb de afgelopen periode zeker onder een prehistorische steen gelegen, want ik had nog nooit gehoord van deze serie. De vraag gaf alleen wel kortsluiting in mijn hoofd, omdat ik het moeilijk vind aan een tweede seizoen te beginnen zonder dat ik het eerste seizoen heb gezien. Gelukkig bracht HBO Max de oplossing, want daar zijn beide seizoenen op te vinden. Alleen richt ik mij in deze recensie voornamelijk op de Blu-ray release.

Plot: In Primal zijn we getuige van een onwaarschijnlijke vriendschap tussen holbewoner Spear en de dinosaurus Fang. In het eerste seizoen maken ze beide een tragedie mee, die ze met elkaar verbindt. Vanaf dat moment zijn Spear en Fang onafscheidelijk en beleven ze verschillende avonturen in een wereld ver voor onze beschaving. Na de gebeurtenissen uit het eerste seizoen, waar ik verder niet op in ga, begint voor Spear een persoonlijke reis naar een nieuwe gebieden vol gevaren. Gelukkig kan hij rekenen op het gezelschap en de kracht van zijn trouwe metgezel Fang.

Toen ik begon aan Primal kon ik niet stoppen met kijken. De serie is animatie in zijn puurste vorm. Het meest opvallende is dat er (bijna) niet wordt gesproken en dat het verhaal dus wordt verteld door middel van expressieve animatie, die prachtig is. Hoofdpersonage Spear is rauw en hoekig, maar verder is de animatie vloeiend. Ik heb met verbazing zitten kijken naar de fantastische achtergronden en belichting. De stijl is heel anders dan overige Amerikaanse tekenfilms of Japanse anime. Elke aflevering duurt gemiddeld 20 minuten, maar er gebeurt genoeg. Juist omdat er niet wordt gesproken is iedere aflevering een mediterende kijkervaring.

Verantwoordelijk voor dit meesterwerk is niemand minder dan Genndi Tartakovsky, regisseur van tekenfilms als Dexter’s Laboratory (1996), Star Wars: Clone Wars (2003), Samurai Jack (2001) en bioscoopfilms van Hotel Transylvania (2012, 2015 en 2018). Met Primal zet Tartakovsky weer een originele tekenfilm neer voor volwassenen. De serie wordt uitgebracht door Adult Swim, een programmablok op Cartoon Network, dat zich voornamelijk richt op een wat ouder publiek. Dat is maar goed ook want Primal is niet voor de tere zieltjes. Zowel Spear als Fang zijn goed in overleven en zorgen ervoor dat ze hoog aan de voedselketen blijven staan. Dit gaat gepaard met bloederige gevechten met heksen, apen en andere beschavingen. Het gaat er soms heftig en bloederig aan toe. Er wordt ook niet gelet op ‘collateral damage’ en daarmee halen de twee soms veel ellende op hun hals. Zoals de titel van de tekenfilm aangeeft gaat de serie terug naar het oerinstinct van mens en dier.

Het eerste seizoen bestaat voornamelijk uit losse verhalen, maar in dit tweede seizoen loopt een duidelijke rode draad. Die wordt in de 5e aflevering, The Primal Theory,  verrassend doorbroken. Hier verplaatsen de makers de serie naar het jaar 1890 en wordt er ook gesproken. We zien dat Charles Darwin zijn evolutietheorie uitlegt aan een aantal collega’s. Het oerinstinct van de mens staat centraal. Volgens Darwin zou in deze moderne tijd de drang om te overleven weer naar boven komen, onder de juiste omstandigheden. Het is een leuke link en verklaring voor de gebeurtenissen die zich duizenden jaren eerder hebben afgespeeld.

Er gebeurt in het tweede seizoen meer dan in het eerste en daarmee wordt de serie wel wat drukker. Het komt vooral omdat Spear en Fang hun vertrouwde oerwoud hebben verlaten en nu in contact komen met andere beschavingen. Er wordt ook meer “gesproken” en daarmee verliest de serie een klein beetje die unieke sfeer uit het eerste seizoen. Ondanks dat blijven de avonturen van dit bijzondere duo geweldig. Het valt ook op dat de fantasy aspecten meer naar voren komen. De vergelijking tussen Spear en Robert E. Howard’s Conan de Barbaar is snel gemaakt. Helemaal zoals die in de Marvel comics verschijnt. De gevechten met de andere beschavingen deden me juist weer deden denken aan het werk van Frank Miller’s 300. De serie krijgt hiermee wel meer mogelijkheden.

Alle afleveringen staan op één dubbellaagse schijf geperst. De animatie had misschien nog iets scherper geweest en beter tot zijn recht gekomen als de afleveringen waren verdeeld over 2 schijfjes. Ondanks dat zien de beelden er haarscherp uit. Dat geldt ook voor het geluid. De geluidseffecten en muziek zijn kraakhelder en daarmee een echte aanvulling in een tekenfilm waarin bijna niet wordt gesproken. Helaas is er maar één special feature te vinden op het schijfje. In ‘Genndi Tartakovsky’s Prima: Inside the Evolution worden we in ongeveer 15 minuten door de makers meegenomen in de ontwikkeling van Primal. Er wordt gesproken over het verhaal, de animatie, de geluidseffecten en de muziek. Van mij had hier per onderwerp wel een feature aan gewijd mogen worden.

Ondanks dat de serie op HBO Max staat gaat mijn voorkeur uit naar het fysieke schijfje van Primal. Allereerst omdat je nooit weet wanneer een serie er (onverwachts) wordt afgehaald én omdat een Blu-ray nu eenmaal een constante beeldkwaliteit geeft. Bij de streamingsdienst heeft een aflevering nog wel een opstartproblemen, waarbij het beeld niet scherp is. Primal is een van de betere (volwassen) tekenfilms die de laatste jaren heb gekeken. Voor een groot gedeelte komt dit door de animatie, maar ook de verhalen zijn mooi, emotioneel en verrassend. Je weet eigenlijk nooit wat er precies gaat gebeuren en dit houden de makers vol tot aan de laatste aflevering van dit tweede seizoen.