Ja, een nieuwe Cronenberg is erg fijn. Nóg fijner is dat David teruggrijpt naar de body-horror die hem zo kenmerkend heeft gemaakt. Crash, Existenz, Naked Lunch, Crimes of the Future (niet te verwarren met zijn eigen film uit 1970) heeft van al deze Cronenberg-klassiekers wel wat meegepikt en dat is een aangename terugkeer. A Dangerous Method, A History of Violence, Eastern Promises, allemaal prima films, maar wij zien Cronenberg toch het liefst wat klooien met het menselijk lichaam. Eén groot verschil met Cronenbergs hoogtijdagen: de productie.

Plot: In de nabije toekomst leert de mensheid zich aanpassen aan de kunstmatige omgeving. Deze nieuwe vorm van evolutie verandert de natuurlijke staat van mensen, transformeert hen en verandert hun biologische samenstelling. Dit controversiële versnelde evolutiesyndroom verspreidt zich op een hoog tempo. De performancekunstenaar Saul Tenser omarmt de veranderingen en laat nieuwe, nog onbekende organen in zijn lichaam groeien. Samen met zijn partner Caprice verwijdert hij deze organen vervolgens in een opvoering waarnaar ook de overheid kijkt.

Crimes of the Future is een film gefinancierd door voornamelijk Grieks geld. Grote Amerikaanse studio’s durven dit soort regisseurs en projecten niet meer aan en dus zijn mensen als Cronenberg toegewezen aan buitenlandse financierders. Gelukkig maar, anders hadden we nooit een nieuwe Cronenberg gehad, maar het gaat wel ten koste van een aantal zaken. Zo is de setting echt behoorlijk minimaal. Bijna alles speelt zich binnen af en als we eenmaal buiten zijn is het een setting zonder extra’s.

Ook de casting lijdt onder het budget. Viggo Mortensen, Kristen Stewart en Léa Seydoux hebben al het geld opgeslokt want de rest is duidelijk een niveautje lager, met de detective als dieptepunt. Wat een troosteloze bedoening en wat gaat het ten koste van de geloofwaardigheid. Echt nergens krijg je echt het gevoel dat de politie een rol van betekenis speelt. Maar, en dit is wel een belangrijke maar, Crimes of the Future voelt grotendeels wel echt als een Cronenberg. Het design van futuristische organische machines is 100% Cronenberg en een genot. De plot idem. Het idee van onze lichamen die steeds afhankelijker worden van plastic is fijn en relevant, op een twisted Cronenberg manier.

Crimes of the Future is controversieel. Een tweetal scènes bewijst dat. Vooral de laatste is er een die op je netvlies gebrand blijft. Cronenberg drukt nergens op de rem, behalve wanneer het budget het niet toelaat. Dit is een volbloed Cronenberg, maar verwacht geen The Fly of Videodrome. Die films combineerden het genie Cronenberg met het studiosysteem en dat zorgde voor briljante films die ook nog eens zeer prettig voor het oog zijn. Crimes of the Future vergt wat inspanning om de negatieve punten niet te zwaar te laten wegen maar dan heb je wel een film die zoals gezegd verfrissend is en misschien ook wel nodig tussen alle generieke zooi in de bios.