Ik hou er van om zo af en toe naar een film van Steven Seagal te kijken (lees nog maar eens Driven to Kill). Gelukkig komen zijn films regelmatig op televisie en ligt het grootste gedeelte van zijn dvd’s voor een habbekrats in de bakken bij Media Markt. Toch is het op een gegeven moment ergens fout gegaan met de acteur, muzikant, producent, scenarist, sheriff, filantroop, vechtkunstenaar en natuurlijk boeddhist

Plot: De partner van politieagent Gino Felino (Steven Seagal) wordt op klaarlichte dag in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen doodgeschoten. De dader is de gestoorde gangster Richie Madano (William Forsythe), die door het vele gebruik van drugs helemaal is doorgedraaid. De mannen zijn vroeger met elkaar opgegroeid in Brooklyn, maar daar heeft Gino geen boodschap meer aan. Hij wil wraak voor de dood van zijn partner en opent de jacht. Langzaam maar zeker vecht hij zich een weg naar Richie en niemand kan hem tegenhouden.

Het is natuurlijk makkelijk om flink af te geven op Steven Seagal en de slechte films die hij tegenwoordig maakt, maar laten we niet vergeten dat de man eind jaren 80 en begin jaren 90 een absolute actiester was. Met zijn strakke kop en flitsende aikido moves veegt hij de straten van Brooklyn schoon. Natuurlijk doet hij het niet alleen. In Out for Justice heeft hij natuurlijk een uitstekende sadistische slechterik tegenover zich staan. William Forsythe laat hier wel zien dat hij de betere acteur is. Dat maakt verder niets uit want we willen Steven rake klappen zien uitdelen, botten zien versplinteren en heerlijke onliners horen uitkramen.

Nadat hij iedereen in een bar aan gort heeft geslagen loopt hij rustig naar buiten met de boodschap: “Anybody seen Richie? I’m gonna keep comin’ back until someone REMEMBERS seein’ Richie”. Heerlijk toch, zo worden actiefilms niet meer gemaakt?