Een nieuwe film uit de koker van de heren achter Radio Silence (Scream 5, Scream 6 en Ready or Not) zorgt natuurlijk voor een zekere interesse. Hoewel de meningen behoorlijk verdeeld zijn over de Scream-films heeft het duo eerder wel degelijk laten zien waar zien waar zij toe in staat zijn. Maar doen zij dat ook met Abigail, een horrorfilm waarin liters bloed en een klein meisje in ballerina outfit de hoofdmoot is?

Het verhaal: Een groep criminelen, die elkaar niet kennen, worden ingehuurd om iemand te kidnappen om zo een flinke som geld op te gaan eisen. Hun slachtoffer blijkt echter niet een volwassene, maar een klein meisje. Ondanks dat dat niet bij iedereen goed valt gaan zij daar toch mee door. Geld is tenslotte geld. Ze brengen het meisje naar een groot landhuis waar zij zullen wachten tot het geld is geïnd, maar al snel blijkt niet het meisje vast te zitten met de huurlingen, maar de huurlingen met het meisje…

Ik had het er met een collega van mij over hoe jammer het eigenlijk wel niet is dat wij al goed wisten wat ons te wachten stond. Zowel de poster, en met name de trailers, verklappen erg veel van wat onze criminelen te wachten staat. Het meisje Abigail is namelijk niet zomaar een meisje, maar een heuse vampier. Dat is nauwelijks een spoiler te noemen, maar oh, wat had ik graag gezien dat het een geheim was geweest. Dat je je in de eerste helft van de film in een soort From Dusk Till Dawn road movie waant, maar de film een drastische 180 graden draait en in een kroeg/bordeel uit de Hel terecht komt waar vampiers niets heel laten van ruige truckers en onze hoofdrolspelers. Helaas is dat in Abigail niet het geval, en dat is ergens een gemiste kans. Maar de rit die Abigail biedt is wel uiterst vermakelijk en dat maakt veel goed.

Het is mooi om te zien dat de heren achter Radio Silence, Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett hier laten zien waar zij goed in zijn met speelse dialogen, interessante personages en vooral plezier dat op het scherm is af te lezen. In de laatste twee Scream-films was dat iets wat maar deels naar voren kwam, en soms ook niet werkte, maar net als in Ready or Not uit 2019 lijken de heren zich te hebben hervonden. Dat wilt niet zeggen dat alles helemaal goed gaat in Abigail, maar daarover later.

Laten wij beginnen met het positieve. De gekozen cast is namelijk bijzonder aangenaam. De groep criminelen zijn ieder uniek, met zo hun eigen kenmerken die zonder direct te vallen in clichés heel vermakelijk zijn. Zo hebben wij Kevin Durand als Peter, de ‘muscles’ van de ploeg die vanwege zijn simpele gedachtegang soms het bloed onder je nagels vandaan haalt door bijna zonder te hoeven nadenken over kan gaan tot gruwelijkheden, maar tegelijk ook het meest komische personage is in de film. Of Dan Stevens als Frank, de ex-politieman die het criminele pad op is gegaan. Hij heeft al eerder bewezen een behoorlijke bad ass te kunnen spelen in The Guest uit 2014, maar hier combineert hij dat ook weer door een ontiegelijke smeerlap te kunnen zijn. Wederom laat hij zijn een behoorlijk bereik te hebben qua acteren. In Godzilla x Kong: Frozen Empire, van vorige maand, is hij weer uiterst komisch.

De uitblinkers in Abigail zijn toch wel Alisha Weir als Abigail en, verrassend, Melissa Barrera als Joey. Ik was na de twee laatste Scream-films en Bed Rest uit 2022, niet echt overtuigd van haar bereik, maar hier in Abigail laat zij toch echt zien dat ik niet meer hoeft te worden overtuigd. Ze overtuigt als de crimineel Joey die niet alleen alles doet voor geld, maar ook een persoonlijk drama aan het verwerken is. In Abigail, overigens haar derde samenwerking met Radio Silence, laat zij eigenlijk zien wat ik eerder in de Scream films had willen zien: een hoofdpersonage waarbij je je kan identificeren en meevoelt. Na het zien van de film voelde ik gelijk ook een gevoel van gemis, omdat het ondertussen duidelijk is dat zij niet meer zal verschijnen in de volgende Scream-film.

Alisha Weir steelt echt de show als Abigail, het vampierenmeisje dat de gehele film rondloopt in een ballerina tutu. Er zit een scène in de film waarbij enige alarmbellen bij mij gingen rinkelen. Abigail is waarschijnlijk een meisje van rond de 10 jaar oud en in deze scene speelt zich iets zeer morbide af waar ik niets over los zal laten, maar ik dacht even wel of het wel zo pedagogisch verantwoord was om een meisje van die leeftijd dit te laten spelen. In de jaren tachtig kon dat allemaal nog, maar tegenwoordig… Na het zoeken van wat achtergrondinformatie, blijkt Weir al 14 jaar oud te zijn, wat toch echt een verschil maakt. Of zij persoonlijk wel zo blij moet zijn om als 14-jarige ook makkelijk als een meisje van 10 kan worden aangezien valt te betwijfelen, maar wat doet zij dat hier goed. Nu is Weir niet nieuw op acteergebied, ik heb voor nader onderzoek Mathilda the Musical uit 2022, waarin zij de hoofdrol speelt, bekeken en ben na Abigail erg benieuwd wat haar volgende stappen zullen zijn, want Weir is toch wel een talent te noemen.

Gaat alles dan goed in Abigail? Nou, dat helaas niet. Het lijkt er toch echt op dat op het gebied van het filmen van actie Abigail Bettinelli-Olpin, en Gillett nog wel wat kunnen bijspijkeren. Zeker naar het einde toe zijn er meer een op een gevechten, maar die worden gefilmd en geëdit alsof wij naar een toneelstuk aan het kijken zijn. Het is duidelijk dat dit niet hun beste kant is binnen het vak en dat is jammer want de film verdient dat wel echt. Ook qua tempo is de film in zijn geheel niet consistent. Vooral in de eerste helft van de film gaat alles zeer vlot, maar in de derde akte doen zich een aantal momenten voor die het tempo er geheel uit haalt wat oh zo zonde is.

Al met al is Abigail wel degelijk een horrorfilm geworden die het aanschaffen waard is. Wil je lachen en kijk je niet weg voor emmers bloed dan is Abigail op dit moment een film die je in huis wilt wilt halen, zeker als horrorfan.