Vinegar Syndrome heeft al wat maffe titels uitgebracht in hun 10-jarig bestaan. Het Italiaanse Blood Delirium (Delirio di Sangue) is op dat vlak wel weer een hoogtepuntje. Een idioter plot zul je niet snel tegenkomen. Blood Delirium is niet goed, maar voor de fan van trash valt hier genoeg te genieten.

Plot: Na de dood van zijn vrouw gaat een onevenwichtige schilder, die denkt dat hij een reïncarnatie is van Vincent van Gogh, volledig door het lint en graaft hij met de hulp van zijn necrofiele butler haar lichaam op. Vervolgens brengt hij het lijk naar zijn kasteel en gebruikt het als inspiratiebron voor zijn werk. Een tijd later ontmoet hij een jonge muzikante, die op zijn gestorven vrouw gelijkt, en nodigt haar uit op zijn kasteel. Maar dan ontdekt hij dat de butler voor hem een verschrikkelijk geheim verbergt.

Blood Delirium is een verzameling van krankzinnig personages en handelingen. Werkelijk niets is te gek. Moord, verkrachting, grafschending, necrofilie, mishandeling, zowat alles waar je zo goed als levenslang voor krijgt komt voorbij in de film geregisseerd door Sergio Bergonzelli (In The Folds of the Flesh, Devil Nun). Het is een kunst om zulk geperverteerd gedrag zo vermakelijk te maken.

John Philip Law is hilarisch als de schilder die denkt dat ie een reïncarnatie van Van Gogh is. De butler, gespeeld door Gordon Mitchell (Spartacus, Rio Bravo, niet de minste acteur dus), net zo. Loopt het personage van Law een ruimte in, ligt de butler een lijk te betasten. Het komt werkelijk volledig uit de lucht vallen. Normaal gesproken een shockerende bedoening, maar hier, temidden van alle waanzin een scene die bij mij een schaterlach wist op te wekken. Hoe krijg je het voor elkaar. Natuurlijk dragen de nasynchronisatie, montage e.d. ontzettend bij aan de beleving maar dat is juist waarom wij zo houden van dit soort Italiaanse rotzooi uit de jaren 70 en 80.

Blood Delirium is een film die een ontzettend hoge herkijkwaarde heeft. Er komt zoveel op je af tijdens een eerste kijkbeurt, zeker als je niet weet wat je te wachten staat, dat een tweede kijkbeurt minstens net zo vermakelijk moet zijn. Vinegar Syndrome heeft weer een pareltje toegevoegd aan hun catalogus met Blood Delirium en daar zijn wij ’thrill seekers’ meer dan gelukkig mee.