De Five Nights at Freddy’s game-reeks kent inmiddels 9 delen en is binnen het indie game genre zeldzaam populair. Action figures, Funko Pops, T-shirts en veel meer merchandise verder kon een verfilming natuurlijk niet uitblijven.

Plot: Mike Schmidt is een nachtwaker die bij het plaatselijk restaurant Freddy Fazbear’s Pizza begint te werken. Tijdens zijn eerste nacht op het werk realiseert Mike zich dat er iets niet pluis is. Weldra wordt hij geconfronteerd met de waarheid over de poppen die er verblijven: het zijn niet zomaar robots. Ze leven. Zal Mike de vijf komende nachten in het restaurant kunnen overleven?

Om een plot te bedenken die je 90 minuten lang kan rekken moet je natuurlijk verder gaan dan wat de games in te bieden hebben. Met een nachtwaker die nachten lang moet overleven in een pizzatent kun je geen film vullen. Het wordt in bovenstaand plot niet opgemerkt maar Five Nights at Freddy’s richt zich vooral op het drama dat Mike Schmidt met zich meedraagt. In het verleden is namelijk zijn broertje ontvoerd en er lijkt een link te zijn met Freddy Fazbear’s Pizza.

Een ontvoerd kind is op zichzelf al een meer dan angstaanjagend idee en wat dat betreft weet Tammi wel wat snaren te raken. Dat er een predator aan het werk is in de film is een idee dat best had kunnen werken, alleen doet het dat eigenlijk amper. Dat je wat moet bedenken om de speeltijd te vullen is noodzakelijk maar dat je daarmee volledig de essentie van de games voorbij loopt is een gemiste kans.

Five Nights at Freddy’s is geen moment eng of spannend. De animatronic poppen zien er geweldig uit maar de angst die zij oproepen in de games is hier geen moment te voelen. Ze verschuilen zich te weinig in donkere hoekjes en het claustrofobische gevoel van de games als bewaker in een klein hok met allemaal moorddadige poppen die dichter bij je proberen te komen wordt amper gebruikt. Het leidt allemaal naar een groter plan en een climax die redelijk lachwekkend blijkt.

Het is jammer dat Tammi veel te weinig heeft gedaan met het simpele maar angstaanjagende uitgangspunt van de games. Dat er geen gore in de film zit is te vergeven aangezien de games het daar ook niet van moeten hebben, maar Five Nights at Freddy’s had veel enger mogen zijn en minder de focus mogen leggen op drama.