Het opnemen van films is op dit moment niet zoals het was. Zaken als afstand houden maken het filmen bijzonder lastig, zo niet onmogelijk. Dus wat doe je dan in een tijd dat platforms als Zoom glorietijden doormaken? Een horrorfilm maken over mensen die bovennatuurlijke zaken ervaren tijdens een online seance.

Plot: Zes vrienden huren een medium in om een seance te houden via Zoom tijdens de lockdown. De vrienden krijgen echter te maken met een boze geest die hun huizen binnendringt. Ze realiseren zich dat ze er alles aan moeten doen om de nacht te overleven.

Nieuw is een dergelijk concept niet. Unfriended (2014) en diens vervolg hebben eenzelfde soort uitgangspunt. Maar wat Host wel is, is bijzonder actueel. Debuterend regisseur Rob Savage laat zien dat je met een beetje fantasie nog best wat kan bereiken in tijden van lockdowns en social distancing.

Dat Host een opmerkelijke film is staat buiten kijf, maar helaas kan ik niet zeggen dat Host een erg goede film is geworden. Unfriended kroop nog redelijk onder je huid. In Host lopen dingen al snel uit de hand en als je een beetje bekend bent met found footage horror kan je zo voorspellen wat er staat te gebeuren.

Dat Savage en zijn crew zich laten inspireren door het found footage genre, oké, maar dat zij bepaalde aspecten één op één overnemen is redelijk zwak. Er zit een scène in die zo is overgenomen uit Paranormal Activity. Natuurlijk is die film samen met The Blair Witch Project dé referentie voor iedereen die zich in dit genre mengt, maar het haalde mij vooral uit de film.

Hier en daar valt er op het net te lezen dat Host de engste film van 2020 is geworden. Verre van, wat mij betreft. De korte speelduur en interessante uitgangspunt zijn lokkertjes waar elke horrorfan wel voor valt, maar ondergetekende was na afloop redelijk teleurgesteld.

Host wordt uitgegeven door Cinéart en is On Demand te zien.