Na 13 speelfilms, 2 korte films, verschillende comics en graphic novels en een game blijkt er nog steeds materiaal te zijn om een 3 uur durende serie te kunnen vullen met de geesten van Ju-on. Een prestatie op zich. Dit wil trouwens niet zeggen dat ik alle bovenstaande publicaties ook daadwerkelijk ken. Na 3 Japanse en 1 Amerikaanse film vond ik het al welletjes ondanks dat ik die allen best kon waarderen. Maar nu Netflix met een serie komt wou ik best even terug naar het creepy huisje en dito geesten.

Plot: Ju-on Origins, de titel zegt genoeg natuurlijk. We gaan terug naar het begin van de Grudge, hoe komt het nu eigenlijk dat er op dit huis een vloek rust en wat gebeurde er voor de eerste films? Nou, wat er zich allemaal afspeelde voor Ju-on The Grudge (2002) krijgen we allemaal wel te zien maar hoe het nu echt allemaal begon krijgen we alleen maar te horen in de verschillende verhalen en gebeurtenissen. Beginnend in 1988 werken we verder naar 1997 en hoewel we een paar op zich staande verhalen hebben zorgen terugkerende personages en het huis voor de rode draad. Het een en ander overlapt elkaar wel en is soms wat gekunsteld met elkaar verworven, iets wat we eerder gezien hebben in films met een soortgelijk thema.

In minder dan een half uur per aflevering kun je maar zoveel doen en dus worden personages en verhalen niet echt uitgediept en wordt de nadruk gelegd op angstaanjagende scènes. Eigenlijk was dat niet echt anders in de films. Elke aflevering heeft natuurlijk zijn creepy momenten waarbij geluiden ook weer een grote rol spelen. Maar ook hebben sommige verhalen een behoorlijk nare sfeer en ongeveer halverwege de serie krijgen we ook nog een aardig portie bloederige horror (wat teruggrijpt naar de originele Ju-on The Curse, de eerste direct naar video film uit 2000 waar ook best wel wat gore in zit).

Deze serie mag dan qua verhaal en originaliteit geen hoogvlieger zijn, het voelt wel aan als een echte J-horror. Geen gothic geesten met mooie huizen en plaatjes maar kleine huisjes, grauwe buurten en familiedrama’s. En verhalend is het allemaal net iets vager dan een Westerse productie.

Originaliteit of iets echt anders krijg je niet bij Ju-on Origins, wel wat creepy scènes, nare sfeer en onverwachtse gore. Ik heb me er prima mee vermaakt en heb hierna wel zin gekregen om wat J-horror van begin jaren 2000 af te stoffen en op te zetten.