Herten staan symbool voor onschuld, reinheid en het verlangen naar geluk. Kijk maar eens naar de Disney-klassieker ‘Bambi’ – waar onze harten al van gaan smelten als wij het lieve diertje zien -, de verhalen uit de bijbel of als men door een bos loopt en plotseling een hert tegenkomt. Sam Esmail, regisseur van de nieuwe film ‘Leave the World Behind’, verbreekt dit óh zó gebruikelijke beeld van vredigheid. Hij laat zien: teveel van het goede, wordt het slechte.

Plot: Het verhaal volgt Clay en Amanda, een vader en moeder van een puberjongen, Archie, en een dertienjarig meisje, Rose. Clay, Amanda en de kinderen gaan een weekend spenderen in een gehuurd huis in Long Island. Even om samen te zijn. Het gezin komt aan bij het huis, ze bewonderen de plek, zwemmen in het zwembad. Clay en Amanda vrijen eindelijk weer en alles lijkt vlekkeloos te verlopen.

Op een kalme, zonnige stranddag spot Rose een rode olietank in de verte. Clay vertelt over hoe mooi hij dit soort boten vindt. Maar de boot komt steeds dichter- en dichterbij. Zelfs zo dichtbij dat de mensen op het strand zullen moeten gaan evacueren. Wat zou er toch aan de hand zijn? Diezelfde nacht wordt er op de deur geklopt. Amanda vertrouwt de boel voor geen meter. Voor de deur staat een vader met zijn dochter, de eigenaren van het huis, beweren ze. Ze zijn uit de stad gevlucht en konden nergens anders terecht. Wat zou er toch aan de hand zijn? Telefoons doen het niet en een krant kopen zit er ook niet in; Google Maps werkt niet. Als alles steeds onduidelijker begint te worden, zullen de twee families toch elkaar moeten gaan vertrouwen en onderzoeken wat er met de wereld aan de hand is.

Als de familie voor het eerst het gehuurde huis binnenkomt, merkt Amanda in de tuin een hertje op. Ze roept haar man. “Dat is een goed voorteken, herten zien.”, zegt Clay. Maar, langzaam maar zeker, duiken er steeds meer en meer herten op. De uitspraak: “Dat is… zien.” blijkt toch niet helemaal waar te zijn. Iedere keer wanneer er namelijk herten opduiken blijkt er gevaar te dreigen. Kijkers zullen zich afvragen: zijn de herten zélf het kwaad? Of is het een soort waarschuwing? Wat symboliseren deze herten in ‘Leave the World Behind’ dan? Sam Esmail, de regisseur, heeft uitgelegd: “Herten zijn vredige wezens. Om dat zoete beeld nu om te vormen tot iets dreigends, angstaanjagends, bijna waarschuwend – vond ik echt interessant.”

Regisseur Sam Esmail houdt de kijkers in constante spanning, hoe doet hij dat? Een ouderwetste manier gebruikt hij hiervoor. Hij laat namelijk níet zien waar de film om draait. ‘Leave the World Behind’ gaat over de hele wereld, toch volgen wij slechts een paar karakters in één huis. Dit houd de dingen enorm mysterieus en geloofwaardig, want, zonder telefoons of kranten is het nieuws even ongrijpbaar voor de karakters als voor ons. De film ‘North by Northwest’ van Alfred Hitchcock uit 1959 is hier een goed voorbeeld van. De dreiging en ware aard blijft voor een groot deel van de film verborgen, net zoals in ‘Leave the World Behind’. Dit is een manier om de dingen spannend en mysterieus te houden.

De sterrencast en de stijgende spanningsboog van ‘Leave the World Behind’ houden de kijker op het puntje van zijn/haar stoel. Vanaf het begin tot eind is de film namelijk innemend. Dit wordt grotendeels mogelijk gemaakt door de acteurs en actrices. Ethan Hawke speelt een soortgelijk karakter als Jesse Wallace uit de ‘Sunrise’-trilogie. Clay is optimistisch en humanistisch, net zoals Jesse Wallace. Hoewel het acteerspel van Ethan Hawke vergelijkbaar aan dat van het eerdere werk is, speelt hij zijn rol op een verfrissende manier. Met andere woorden: het is heerlijk om hem weer op het grote doek te zien. Naast Ethan Hawke staat de geweldige Julia Roberts. Zij speelt de ietwat te rationele Amanda. Amanda is een echte moedergans, ze probeert al haar kinderen veilig en warm te houden. Niets komt tussen haar en haar kinderen. Ook Julia Roberts verricht fantastisch spel.

Van acteur Mahershala Ali waren wij al bekend dat hij zijn personages met enorme diepgang tekent. Elke gelaatstrek en elke gezichtsuitdrukking: hij neemt de kijker erin mee. In ‘Leave the World Behind’ is hier geen twijfel van. Ali heeft een ongelofelijk mysterieuze aura om zich heen hangen, een innemende aura. Wat maar al te goed lijkt te werken voor zijn karakter in de film.

‘Leave the World Behind’ is dus écht het kijken waard. Niet alleen voor het acteerwerk of de mooie ‘visuals’, maar ook voor de inhoud van de film. Het is tot nadenken stemmende stof, en dan ook nog eens vermakelijk! Dus, dames en heren, Tim zegt: kijken, kijken, kijken!