Twee jaar geleden verraste regisseur Parker Finn ons met Smile, een niet geheel originele, maar wel erg effectieve horrorfilm. Het werd een van de succesvolste horrorfilms van dat jaar. Met een budget van 17 miljoen dollar wist de film uiteindelijk meer dan 217 miljoen wereldwijd op te halen. Een vervolg kon natuurlijk niet uitblijven.

Plot: Popfenomeen Skye Riley is na een jaar rehabiliteren van een ernstig auto-ongeluk terug om weer het podium te betreden. Ze werkt er hard aan om weer haar oude niveau te bereiken, maar het valt haar zwaar. De verwondingen die zij heeft opgelopen doen nog altijd pijn en zij snakt naar zware pijnstillers. Dat is voor haar een groot dilemma want zij is nogal verslavingsgevoelig en haar drugsgebruik was mede de oorzaak van het auto-ongeluk. De pijn lijkt zij niet meer te kunnen doorstaan en zij spreekt af met haar gebruikelijke dealer bij hem thuis. Daar treft zij hem aan compleet hysterisch. Even denkt zij dat hij een bad trip heeft, maar wanneer hij zegt dat zij niet alleen in het appartement zijn blijkt hij daar in gelijk te hebben…

In 2022 schreef ik ook de recensie voor de eerste Smile-film van Parker Finn en ik was best enthousiast. Ja, ik zag veel jatwerk, maar beter goed gejat dan slecht bedacht zeg ik dan altijd. Dat er meerdere films zouden komen juichte ik dan ook wel toe, mits deze meer met ‘de vloek’ zouden kunnen doen dan eindeloos deze formule te kopiëren. Parker Finn dacht daar blijkbaar anders over, want Smile 2 is eigenlijk niet meer dan dat.

Dat is erg jammer, want qua plot klinkt het nog zo interessant. Een popster die lijdt aan de gevolgen van zwaar drugsgebruik kan een heel interessant startpunt zijn van de film, en daar lijkt het ook even op met Smile 2, maar de jump scares nemen de overhand en voelen, nog meer dan in de eerste film, vermoeiend. Sommige jump scares zijn zeker wel effectief, maar halverwege de film merk je dat de film ook niets meer gaat brengen dan jump scares. Zo zonde. Zeker omdat Naomi Scott (Aladdin, Charlie’s Angels) is aangetrokken om de hoofdrol te vertolken. Scott is gewoon heel erg goed en geeft hier ook alles wat zij in zich heeft. Haar verhaal, dat van een popster die de weg terug moet vinden naar het podium, zou eigenlijk een hele interessante film kunnen opleveren, maar zij zit vast in een horrorfilm die niets beter weet te doen dan met goedkope trucjes zijn publiek angst proberen aan te jagen.

Er is duidelijk meer geld uitgetrokken voor Smile 2, want alles ziet er goed gefilmd uit en met Scott aan boord zou het op papier veel in z’n mars kunnen hebben, maar helaas. Qua creativiteit zit er blijkbaar niet meer in bij Parker Finn.