We hebben allemaal goeie herinneringen aan onze klassiekers, zoals The Exorcist (1973), The Omen (1976) of Halloween (1978) en vele andere horrorfilms. Onder klassiekers schaar ik baanbrekende films, die er voor gezorgd hebben dat we op een andere manier naar films zijn gaan kijken. Succesvolle klassiekers brengen alleen ook vele vervolgen met zich mee, want er moet tenslotte ook geld verdient worden. Helaas komen de fans van het eerste uur er meestal bekaaid vanaf. Toch zet deze trend zich nog steeds voort. Sterker nog…er wordt na bijna 40 of 50 jaar na dato weer verbinding gezocht met de klassiekers van toen. Een goed voorbeeld daar van is Halloween (2018) en de daarop volgende delen. Die waren over het algemeen goed en zelfs verfrissend waren. Ik had dat minder met The Exorcist: Believer. Helaas geldt dat voor The First Omen nog meer.
Plot: De jonge Amerikaanse Margaret (Nell Tiger Free) wordt naar Rome wordt gestuurd om zich volledig te gaan wijden aan een leven van dienstbaarheid aan de kerk. Ze wordt warm ontvangen door kardinaal Lawrence (Bill Nighy). Hij neemt haar mee naar het klooster, waar weesmeisjes opgevoed worden door nonnen. Kamergenoot Luz (Maria Cabellero) laat Margaret nog even kennis maken het uitgaansleven buiten het klooster voordat ze zich beide voorgoed zullen geven aan de heer. Margaret merkt dat er vreemde dingen gebeuren in het klooster. Het lijkt te maken te hebben met het zonderlinge meisje Carlita (Nicole Sorace). Margaret wordt benaderd door de geheimzinnige priester Brennan (Ralph Ineson), die haar vertelt wat er mis is in het klooster. Een duivelse samenzwering binnen de Katholieke kerk wil de Antichrist terug laten keren op aarde. Het idee doet Margaret twijfelen aan haar eigen geloof, dat ze hard nodig zal hebben om het kwaad te bestrijden.
Nonnen in de hoofdrol! We zien het de laatste tijd steeds vaker. Het lijkt wel of de jaren 70 weer hoogtij vieren. In die tijd was “Nunsploitaiton”, een subgenre van de exploitation films, zeer populair. De films werden veelal in Italië en Spanje gemaakt en speelde zich meestal af in de middeleeuwen. Het verhaal had een religieuze of seksuele aard en de non(nen) werden vaak onderdrukt. Veel van deze films bevatte kritiek op religie; vooral gericht op de katholieke kerk. Enkele voorbeelden hiervan zijn: Storia di Una Monaca di Clausura (Story of a Cloistered Nun uit 1973) en Suor Omicida (Killer Nun uit 1978). Meer recent hebben we films als Nun of That (2009), Nude Nuns with Big Guns (2010) en Benedetta (2021) van onze eigen Paul Verhoeven.
Met The First Omen had ik het gevoel alsof ik naar The Nun (2018) zat te kijken. Je weet wel, die duivelse non uit The Conjuring 2 (2016). Dit personage was zo populair dat het niet lang duurde voordat ze haar eigen film kreeg en dit jaar verscheen zelfs het vervolg, The Nun II. Dit zijn alleen geen echte Nunsploitation films meer, omdat ze daar toch wat te braaf voor zijn en de focus meer ligt op horror.
The First Omen voelt aan als een geforceerde prequel. Vanwege de titel weet je dat er elk moment een link gelegd gaat worden met het origineel. Dit gebeurt echter pas heel laat in de film en is voor de kenners van deze klassieker ook niet verrassend. Wat wel ontzettend goed gedaan is, is de eery muziek in de film. Die geeft je wel dat echte Omen gevoel. Alleen voor mij persoonlijk had de film niet gehoeven, althans niet als een prequel op het origineel. Als een op zichzelf staande film (met een eigen titel) had de film misschien beter uit de verf gekomen.
Regisseur Arkasha Stevenson neemt je met zijn speelfilmdebuut terug naar de jaren 70. Hij laat je ook regelmatig schrikken en griezelen. Een aantal scenes hebben mij zelfs verbaasd voor een film 20th Century Studios, dat tegenwoordig toch onderdeel is van The Walt Disney Company. Met The First Omen is de cirkel nu wel rond en kun je direct weer beginnen met de originele trilogie, waarvan het eerste deel uit 1976 toch wel het beste is. Ik heb de vervolgen Damien: Omen II en The Final Conflict (1981) allemaal gezien. Het vervolg Omen IV: The Awakening had eigenlijk, net als dit nieuwste deel, niet gehoeven. De remake uit 2006 was wel oké, maar kon niet tippen aan het origineel.
The First Omen draait vanaf 11 april in de bioscoop, maar voegt weinig toe aan het origineel. Mocht je geen genoeg krijgen van nonnen in films dan zit je met deze film toch wel goed. Check trouwens ook die andere nonnen film in de bioscoop, Immaculate.
Rating
- The First Omen - 5.5/105.5/10
Samenvatting
Onnodige prequel op The Omen (1976). Goed voor een aantal schrikmomenten, maar had beter een op zichzelf staande film kunnen zijn. Vanwege de link met de bekende franchise zijn de verwachtingen hoog en die kunnen helaas niet waargemaakt worden.
Ik denk dat je met de verkeerde insteek deze film bent gaan zien. Op basis van de trailer had ik juist totaal geen goede verwachting van deze film.
Maar ja, ik heb een Moviepas en ben dus toch gaan kijken.
En ik ben juist heel aangenaam verrast. Ik vond het een goede film met een goede sfeer, ook door de muziek en soundscape. Acteerprestaties zijn prima. Er zit zelfs wat fijne gore in.
De meeste jumpscares waren geen verrassing, maar er zat er één in die mij zelfs van mijn stoel deed opveren. Heel knap, want in feite was het er één in slow motion.
Nee, ik heb mij prima vermaakt en geef hem een hele dikke 7.
Je hebt me nu wel erg benieuwd gemaakt naar die jumpscare haha. Maar dat wordt waarschijnlijk pas met de home release.