Recensie: The Lost World: Jurassic Park (Steven Spielberg)

Vier jaar na het daverende succes van Jurassic Park verschenen er in 1997 weer dinosauriërs in de bioscoop. Steven Spielberg nam opnieuw plaats achter de camera om het boek The Lost World, het vervolg op Jurassic Park, van Michael Crichton te verfilmen. Het filmpubliek had nog geen genoeg van dino’s, maar het nieuwtje was er wel vanaf. Dit tweede deel wist niet het succes van zijn voorganger te overtreffen. Spielberg had wel meer te besteden en dat is te zien aan de film en vooral aan de visuele effecten, waarvoor de film zelfs een Oscarnominatie ontving.

Plot: Voordat dinosauriërs werden overgebracht naar Jurassic Park op Isla Nublar werden ze gekweekt op een andere locatie, Isla Sorna (Site B). Na de verwoestende orkaan is aangenomen dat de dinosauriërs het niet hebben overleefd, totdat een Britse familie tijdens een cruise op Site B aanmeren en worden aangevallen. Het bestuur van Jurassic Park is niet meer in handen van John Hammond (Richard Attenborough), maar van zijn neef Peter Ludlow (Arliss Howard), die het incident geheim wil houden. Er gaan twee expedities naar het eiland. Eentje om jacht te maken op de dino’s, de andere om de dino’s te onderzoeken. Het laatste team bestaat uit paleontoloog Dr. Sarah Harding (Julianne Moore) en haar vriend, de chaostheorie-deskundige Ian Malcolm (Jeff Goldblum). Beide teams zitten elkaar in de haren, vooral als duidelijk wordt dat het eerste team een volwassen tyrannosaurus wil vangen voor een nieuw park op het vaste land. Dit kan natuurlijk nooit goed gaan. 

In de vier jaar tussen Jurassic Park en The Lost World had de techniek niet stilgezeten. Daarom koos Spielberg voor dit vervolg om meer gebruik te maken van CGI dan van praktische effecten. Spielberg heeft destijds alles uit de kast getrokken wat toen beschikbaar was op gebied van CGI. Je ziet dat duidelijk af aan de film. Alles ziet er prachtig uit en de actiescènes zijn adembenemend. Toch mis ik veel van de praktische effecten uit de eerste film, omdat die effecten goed terug te zien zijn in het acteerwerk.

Het verhaal is goed van The Lost World is goed, maar mist de verbazing en de verwondering die je had met het eerste deel. De nieuwigheid is er af en een groot deel van de film lijkt op een herhaling van Jurassic Park. Het slot van de film in San Diego is wel spectaculair. Ik had hierbij wel het King Kong gevoel, hoewel de scène duidelijk geïnspireerd is op The Lost World (1925) waarin een Brontosaurus in Londen de boel kort en klein slaat. Ik begrijp wel dat mensen na Jurassic Park III (2001) even klaar waren met dinosauriërs.

The Lost World sluit wel goed aan op Jurassic Park. Dat komt vooral door de terugkeer van een aantal belangrijke hoofdpersonen, waaronder Richard Attenborough en natuurlijk Jeff Goldblum als Ian Malcolm. De koppeling met Julianne Moore werkt goed en hierdoor mis je Sam Neill en Laura Dern eigenlijk niet. In het boek van Chrichton staat het personage van Malcolm ook centraal. Toch heeft Steven Spielberg genoeg vrijheden genomen in de verfilming van het boek. Het wachten is nu op het derde deel uit de Jurassic Word serie, waarin opnieuw personages uit de originele Jurassic Park zullen terugkeren.

Op 4 mei zendt Veronica om 21.30 uur het dit vervolg op Jurassic Park uit.

Eindoordeel
  • 7/10
    The Lost World: Jurassic Park - 7/10

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.