Recensie: The Poughkeepsie Tapes (John Erick Dowdle)

Je kent het wel, je hebt interesse in een bepaalde film, maar die is alleen op een Amerikaanse Blu-ray te verkrijgen en je hebt geen regiovrije Blu-ray speler. Of de Blu-ray is te duur of op dat moment uitverkocht. Zo gaat dat een tijd door tot je op een ochtend op een streamingsite wat zit te scrollen, en oh la la. De film staat er gewoon op, en in een goede kwaliteit! Natuurlijk kijk je dan even.

Zo ging dat bij mij ook met The Poughkeepsie Tapes. Al jaren had ik de reputatie van de film meegekregen en zag ik op You Tube een paar erg creepy scenes, maar ik kwam er nooit aan toe om de film op Blu-ray aan te schaffen. De film bleef op mijn ‘to do-lijstje’ staan, al had ik mij ooit eens gewaagd aan een slechte transfer op YouTube met vast in het beeld Spaanse ondertiteling. Het irriteerde mij enorm en besloot er na enkele minuten al mee te stoppen. ‘Die Blu-ray komt er ooit nog wel’, dacht ik, maar afgelopen zaterdagochtend kwam ik de film gewoon tegen op Amazon Prime.

Zoals ik al eigenlijk vermoedde maakte deze found footage nep-documentaire indruk op mij en ik wist dat een recensie van mijn hand niet lang meer kon duren.

Plot: Na een tip valt de politie een huis binnen in de stad Poughkeepsie in de staat New York. Daar vinden zij meerdere lijken begraven in de tuin, maar ook zo’n 800 videobanden. Het huis bleek te zijn verhuurd aan een seriemoordenaar waar de politie al enige jaren naar op zoek was. Deze seriemoordenaar heeft in de loop der jaren de door de pers de naam Water Street Butcher gekregen en op de videobanden is te zien hoe hij meerdere slachtoffers vermoord, verminkt en geestelijk terroriseert, Zijn er aanwijzingen te vinden op deze videobanden wie hij is en zijn er nog slachtoffers in leven?

The Poughkeepsie Tapes vertelt het verhaal door middel van een documentaire, die niet een echte documentaire is want het verhaal is (godzijdank) fictief, maar dergelijke documentaires zijn wel te zien op bepaalde zenders en streamingdiensten. Het woord ‘documentaire’ gaat hier wel op, maar het is wel typisch gefilmd, geknipt en gemonteerd zoals een dergelijke Amerikaanse documentaire er uit ziet. Het is soms erg gedramatiseerd door gebruik van angstaanjagend geluid, het in en uitzoomen op vermeende wapens die de seriemoordenaar heeft gebruikt voor het aan stukken zagen van zijn slachtoffers, maar ook de spreekwijze van experts die vertellen hoe bepaalde daden zijn begaan en wat zij aantroffen op de videobanden. The Poughkeepsie tapes valt zeker bij dat laatste door de mand als een echte documentaire.

Het acteren van bepaalde slachtoffers en experts verraadt al snel dat wij hier met acteurs te maken hebben die niet bepaald goed zijn. Dat wordt soms ook nog eens versterkt met de teksten die zij hebben gekregen. Zo zegt een persoon die alle 800 plus videobanden heeft moeten bekijken iets in de trant van: “Mijn vrouw heeft per ongeluk een half uurtje van een videoband bekeken en het heeft daarna een jaar geduurd voordat ik haar weer mocht aanraken.” Dat gelooft niemand. Het is ook de opzet van de documentaire die er mede bijdraagt dat dit echt een film is en niet ‘echt’.

Tijdens de documentaire is ontzettend veel beeldmateriaal te zien van de daden van de seriemoordenaar. Zoveel zal nooit, maar dan ook echt nooit gebruikt mogen worden voor een dergelijke documentaire. We zien hem onder andere zagen in een lijk, hoe hij letterlijk slachtoffers vermoordt maar ook beeldmateriaal van de politie zelf hoe zij een slachtoffer vinden tijdens een inval. Zulk materiaal wordt nooit vrijgegeven aan het publiek. Natuurlijk zijn er wel eens in het verleden dingen in handen gekomen van de pers zoals bijvoorbeeld de polaroid foto’s die Jeffrey Dahmer had gemaakt van zijn slachtoffers, maar dat zijn foto’s, geen filmmateriaal. Het is echt onwaarschijnlijk dat materiaal dat wordt vertoond in deze documentaire ooit naar buiten zou komen door middel van een dergelijke documentaire. De familie van de slachtoffers, nog justitie zou dat ooit toestaan.

Maar, is ondanks deze feiten en onjuistheden The Poughkeepsie Tapes dan wel een goede film? Nou, zeker wel! Als je even alle realiteit los laat dan zijn sommige delen van de film spannend en ook zeer verontrustend. Ik durf zelfs te stellen dat enkele scenes je nog lang zullen bijblijven na het zien van de film. Het is daarom ook jammer dat de film op bepaalde vlakken te ver gaat om echt realistisch te zijn, maar zonder dat hadden wij ook bepaalde scenes, die zeker angstaanjagend zijn, niet gezien.

Het is toch een knap gegeven dat de gebroeders Dowdle, John Erick en Drew, zowel regie, scenario en het verhaal samen op zich hebben genomen om daarnaast ook nog op te treden als producent. De film koste ongeveer een half miljoen dollar om te maken en kreeg lovende kritieken op diverse festivals in 2007. De bioscoop heeft de film echter nooit gehaald. MGM trad op als distributeur, maar naar het schijnt vond deze het te verontrustend. Officieel is dat echter nooit zo naar buiten gebracht, maar het voedde wel enige hype bij genreliefhebbers. Deze hyper werd nog meer gevoed door enkele mensen die de film hebben kunnen zien toen deze tijdelijk beschikbaar werd gesteld voor video-on-demand. Het zou nog echter jaren duren voordat de film verkrijgbaar was op DVD en Blu-ray. Dat gebeurde pas in 2017, en alleen in de VS.

Tijdens een inval in een huis vind de politie 800 videobanden. De videobanden bevatten beeldmateriaal dat gemaakt is door de beruchte seriemoordenaar

The Poughkeepsie Tapes is soms niet meer dan een verzameling scenes van de 800 videobanden en wat experts en omstanders die vertellen over hun ervaringen, maar dieper dan dat gaat het niet. Ergens is dat jammer, al geeft het meer dan genoeg voor de gemiddelde horrorliefhebber om los op te kunnen gaan.

The Poughkeepsie Tapes was tot voor kort gratis te streamen op Amazon Prime, maar wordt nu te huur aangeboden. Natuurlijk is er ook nog de Blu-ray van Shout! Factory en een Duitse release, al is die laatste alweer out of print en de eerste regio A en best prijzig. In de wandelgangen heb ik wel vernomen dat de film zou zijn aangekocht door een Brits boutique label en zou deze worden uitgebracht in 2025 of 2026. Zoals het altijd gaat met dergelijke verhalen, het valt nog te bezien of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren.

Rating
  • 7/10
    The Poughkeepsie Tapes - 7/10
7/10

Samenvatting

The Poughkeepsie Tapes is soms niet meer dan een verzameling scenes van de 800 videobanden en wat experts en omstanders die vertellen over hun ervaringen, maar dieper dan dat gaat het niet. Ergens is dat jammer, al geeft het meer dan genoeg voor de gemiddelde horrorliefhebber om los op te kunnen gaan.

1 gedachte over “Recensie: The Poughkeepsie Tapes (John Erick Dowdle)”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.