Toen ik op de middelbare school zat stortte ik mij op anime. Voor mij was het op dat moment “nieuw” en verslond ik Akira, Ghost in the Shell, Fist of the North Star en natuurlijk Urotsukidoji. Enkele van deze films waren visueel heel aantrekkelijk, maar ieder was ook nog eens super gewelddadig. Wist ik veel dat ik al van jongs af aan anime voor mijn kiezen had gekregen. Series als Schateiland, Nils Holgersson, Heidi, Alleen op de Wereld en Candy Candy behoorden tot mijn dagelijkse portie tekenfilms waar iedereen van mijn leeftijd wel mee is opgegroeid en waar weinig tot geen geweld in voorkwam. Als tiener vergat ik dat allemaal even en verslond ik de tekenfilms waarin mensen en monsters explodeerden en waar dingen gebeurde met tentakels wat ik liever vergeet. Toen ik ging studeren bleek al snel dat mijn liefde voor anime even een fase was waar ik doorheen ging en kreeg ik veel meer oog voor andere vormen van film. Natuurlijk keek ik braaf iedere Ghibli tekenfilm die uitkwam. Het waren ook de enige anime die salonfähig waren en in Nederland een bioscooprelease kregen. Heel af en toe kon ik een anime op DVD oppikken in een Free Record Shop, maar het aanbod was best treurig te noemen en wat ik zag was aardig, maar niet geweldig.

Zo ging het eigenlijk heel wat jaartjes door. Ik zag dat de verschillende webshops steeds meer en meer anime aanboden, maar ik vond het soms nogal prijzig en ik wist niet goed of ik het überhaupt wel leuk zou vinden. Ik wilde er gewoon niet aan tenzij het Ghibli was. In 2016 kwam daar definitief verandering in.

Ik werd meegetrokken de bioscoop in door een vriendin die laaiend enthousiast was geworden door een trailer die zij had gezien op YouTube. De film, Your Name, zei mij echt helemaal niets en hoewel ik de poster wel mooi vond vormgegeven, dacht ik met een standaard ‘Japans meisje ontmoet jongen verhaaltje’ te maken te hebben. Wat had ik het mis. Ten eerste werd ik betoverd door de prachtige animatie. Omdat de film in een hedendaagse setting plaatsvindt en niet een een futuristische of fantasy wereld zag je echt goed wat voor een vooruitgang animatie heeft geboekt in de afgelopen jaren. Your Name was echter niet alleen een mooi plaatje maar ook een verhaal waarin niet alleen een jongen en een meisje elkaar vinden, maar ook een zoektocht bleek waarin zij zichzelf vonden. De film geeft echter ook commentaar op sociaal vlak waarbij eigenlijk gedwongen worden om ook eens oog te hebben voor de ander. Alles klopte als een bus en toen ik uit de bioscoop kwam kreeg ik ook het idee dat de film mij ergens had verrijkt.

Natuurlijk hoop en verwacht je dat zo’n film vervolg krijgt. Hollywood kondigde al aan een remake te maken, maar het zou hier gaan om een live action variant en niet een animatiefilm. Hoewel er veel interessante anime uit Japan is gekomen de afgelopen jaren lijkt de regisseur van Your Name, Makoto Shinkai, zelf met een antwoord op zijn voorgaande film te komen: Weathering With You.

Plot: Tokyo wordt al maanden geplaagd door aanhoudende regen. De zon lijkt maar niet te willen doorbreken tot frustratie van velen. Ondanks dat Tokyo in een constant grijze waas lijkt te leven en mensen niet meer de deur uit kunnen zonder paraplu, straalt de stad nog altijd hoop uit voor anderen, zoals Hodaka. Hodaka is van huis weggelopen en probeert in Tokyo iets van zijn leven te maken. Het valt hem erg zwaar. Door zijn jonge leeftijd wilt niemand hem aannemen en raakt het geld dat hij heeft gespaard na enkele weken op. Een medewerkster van een plaatselijke fastfoodketen geeft hem een gratis hamburger wanneer ze merkt dat hij al een paar dagen daar komt schuilen, maar blijkbaar geen geld heeft voor eten. Hodaka weet uiteindelijk een baantje te vinden bij een website dat zich voornamelijk bezighoudt met onzinnieuws over geesten, legendes en voorspellingen van paragnosten. Hij wordt wel een beetje uitgebuit door de eigenaar, maar hij heeft werk en te eten. Op een avond ziet hij het meisje dat hem de hamburger had gegeven in het samenzijn met een pooier. Hij weet haar te bevrijden uit de handen van de pooier, maar de waarheid is anders. Het meisje, Hina, had namelijk zelf ingestemd om mee te gaan want ze zit zonder werk. Hodaka wilt zijn fout goed maken door haar en haar broertje te ondersteunen. Hina is echter geen gewoon meisje. Wanneer Hodaka merkt dat zij een zogenaamd  ‘zonnemeisje’ is bedenkt hij een manier om daar geld aan verdienen. Hina kan namelijk door te bidden voor een bepaalde tijd de zon laten schijnen en dat zullen vele mensen in het zo regenachtige Tokyo maar wat graag willen! Waar Hina en Hodaka niet van op de hoogte zijn is dat zonnemeisjes als Hina uiteindelijk een grote prijs moeten betalen voor hun gaven…

Weathering With You is wederom een prachtig plaatje om naar te kijken. Sommige scènes zijn bijna foto-realistisch waarbij je denkt dat het verhaal soms ook even op pauze had gemogen om je te vergapen aan de prachtige beelden van Tokyo. Dat is iets waar je Makoto Shinkai en zijn team voor kan prijzen, maar is ook wel degelijk een aanklacht. Het tempo van Weathering With You ligt beduidend hoger dan Your Name. Tegelijk wordt er ook een beroep op je gedaan (als westerling) om een deel van de zogenaamde Shinto mythologie te leren accepteren in een hedendaagse wereld die ook veel op de onze lijkt. Dat is op sommige momenten wat veel, maar wel erg interessant. Hoewel je goed behapbaar de legende van de zonnemeisjes meekrijgt blijven sommige scènes nogal steken in wat er nu precies gebeurt. Je kan je afvragen of het soms werkelijkheid is of een droom die de hoofdpersonages delen. Dit klinkt misschien als klagen, maar juist omdat het visueel zo mooi wordt uitgebeeld is mijn interesse ernaar juist erg groot en wil ik weten waar ik precies naar kijk.

Weathering With You is ondanks het fantasie element ook duidelijk een liefdesverhaal. Een die met name bij tieners erg goed zal vallen. Het is bij tijd en wijle fatalistisch en neigt bij enkele scènes het niveau van een soap te raken waarbij de desbetreffende scènes worden ondersteund door Japanse popliedjes. Gelukkig is het schrijven van Shinkai beter dan dat, maar haalt hij niet het niveau van zijn vorige film. Overigens was ik erg te spreken hoe in enkele minuten je een vriendschap tussen verschillende personages ziet ontstaan, wat helemaal geloofwaardig overkomt. Na het zien van drie films, van ieder drie uur, voelt de vriendschap tussen Rey, Poe en Finn in The Rise of Skywalker nog steeds als geforceerd. I’m just saying…

Weathering With You is absoluut iets dat je wilt zien op het grote scherm. Een uiterst vermakelijke, maar ook echt bijzonder mooie film die wellicht zich wat meer op jongeren richt dan zijn voorganger. Maar voor wie wel een beetje houdt van romantiek met een fatalistische tintje is het ook zeker het kijken waard.