Het is al vaker gezegd, ondergetekende houdt niet van moderne superheldenfilms. DC en Marvel wordt thuis enkel opgezet indien ons 8-jarige zoontje daar zin in heeft. Papa kijkt liever knullige superhelden uit de jaren 80 of zelfs Howard the Duck. Mijn zoontje was ook de reden om Wonder Woman 1984 in de speler te gooien en toegegeven, ik keek er niet 100% tegenop, want de film speelt zich af in de magische jaren 80. In 1984 welteverstaan, volgens ons het beste filmjaar ooit. Des te meer verrast was ik toen ik tot de conclusie kwam dat ik mij eigenlijk best heb zitten vermaken met Wonder Woman 1984.

Plot: Na de gebeurtenissen uit Wonder Woman maken we een sprong in de tijd naar het jaar 1984. Diana Prince (Gal Gadot) werkt in Washington D.C. als antropoloog en archeoloog in een museum. Tijdens haar werk komt ze in contact met haar nerdy collega Barbara Ann Minerva (Kirsten Wiig), die een mysterieus object onderzoekt. Volgens legenden zou de steen wensen in laten gaan. Oplichter Maxwell Lord (Pedro Pascal) wil het object gebruiken om er zelf beter van te worden. Het begint onschuldig, maar al snel wordt duidelijk dat het in vervulling gaan van wensen ook nadelige gevolgen kan hebben. Diana gaat de strijd aan met Lord, die op zijn beurt weer hulp krijgt van Barbara nadat ze getransformeerd is in de levensgevaarlijke Cheeta. Gaat de wereld ten onder of weet Wonder Woman hier toch nog een stokje voor te steken?

Dat de film zich in de hoogtijdagen van de jaren 80 afspeelt is een leuke extra, want echt wat toevoegen aan het verhaal doet het niet. Het is fijn om je weer even te begeven in een winkelcentrum vol entertainment, kleur, foute kleding en dito kapsels. We zien wat breakdancende jongeren en een arcade brengt je weer helemaal terug naar een tijd dat videogames een kwartje per potje kostten. Wat mij vooral heeft verrast aan WW1984 is dat de film meer te bieden heeft dan de setting. Het verhaal is volledig ‘back to basic’. We hebben een bad guy met een schunnig plan, een andere antagonist die een Catwoman (uit Batman Returns)-achtige transformatie doormaakt en een superheldin met wat persoonlijk drama. Veel meer is er niet en dat was in ieder geval bij mij een gigantische verademing.

Ander positief punt vond ik de casting van Pedro Pascal als Max Lord. In het begin vond ik zijn rol wat onwennig overkomen, maar gaandeweg maakt Pascal zijn rol zich steeds meer eigen. Tegen het einde zie je echt een klassieke bad guy aan het werk en eens een keer geen machtig of haast onoverwinnelijk wezen (dit is behoorlijk relatief in dit genre aangezien een deus ex machina elke seconde loert). Max Lord is een slechterik in de stijl van Lex Luthor en dat was na alle Thanos geweld van de afgelopen jaren best fijn.

Natuurlijk kleurt Wonder Woman 1984 helemaal keurig binnen de lijntjes, maar dit was fijn popcornvermaak zonder al te veel quasi moeilijke verhaallijntjes en gedoe. Een superheldenfilm in ware 80’s stijl en zeker vanuit dat oogpunt doet de film zijn titel meer dan recht.

Wij kregen van Warner Bros Wonder Woman 1984 in een prachtige steelbook editie. Hou je van het verzamelen van Blu-ray’s en specifiek steelbooks, dan lijkt mij deze set een must. De 4k Blu-ray bevat 3 discs. Een 4k disc, een Blu-ray met de film en een Blu-ray met de extra’s. De 4k bevat een Dolby Atmos geluidstrack en ik neig toch steeds meer naar een alternatieve DTS-HD track. Ik ben geen fan van Atmos. De balans is vaak zoek. De bas dreunt teveel door en het geluid is vaak ‘all over the place’.

De extra’s: • The Making of Wonder Woman 1984: Expanding the Wonder • Scene Study: The Open Road • Scene Study: The Mall • Wonder Woman 1984 Retro Remix • Black Gold Infomercial • Gag Reel • Meet the Amazons • Small But Mighty • Gal & Krissy Having Fun • Gal & Kristen: Friends Forever