We zijn nog niet eens bekomen van Black Widow en er komt alweer een nieuwe Marvel film in de bioscoop. Met Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings lijkt Marvel de grenzen van de superheldenfilm op te zoeken. Vergeleken met andere superhelden uit het MCU (Marvel Cinematic Universe) tapt Shang-Chi het uit een ander vaatje en dat kijkt best verfrissend.

Plot: Het verhaal film begint met een snelle uitleg over de geschiedenis van de Ten Rings, maar verplaatst zich daarna naar de huidige tijd. Hier maken we kennis maken met Shaun (Simu Liu) en zijn vriendin Katy (Awkwafina). Ze verdienen hun geld met het parkeren van luxe auto’s. Het is geen wereldbaan, maar ze komen er van rond en genieten van het leven. Hier komt verandering in, als Shaun plotseling wordt aangevallen door een groep ongure gasten. De rustige Shaun weet de aanvallers met spectaculaire martial arts moves van zich af te slaan. Hij is een verklaring schuldig aan Katy, die bij het gevecht betrokken is geraakt.  schudden.  Shaun heet eigenlijk Shang-Chi en is de zoon van Xu Wenwu (Tony Chiu-Wai Leung), een misdagdige heerser, die in het bezit is van de Ten Rings. Hiermee heeft hij over de eeuwen een machtig imperium opgebouwd en doet er nu alles aan om zijn gezin te herenigen.  Shang-Chi heeft in het verleden alle banden met zijn vader verbroken, maar komt nu weer oog in oog met hem te staan.

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings zou heel goed als zelfstandige film door kunnen gaan. Met behulp van een aantal leuke gastoptredens wordt de film makkelijk geplaatst in het MCU. Het zijn vooral acteurs die in eerdere Marvel films hun opkomst hebben gemaakt. Het doet me een beetje denken aan de opzet van Phase One. Je kan de film volledig op zichzelf kijken, maar het is duidelijk dat de film ook deel uitmaakt van iets groters. Wat dat allemaal precies gaat zijn moeten we afwachten. Het is in ieder geval raadzaam om, zoals gewoonlijk, te blijven zitten bij de aftiteling.

In de jaren ’70 was Marvel, door de toenemende populariteit van kungfu op zoek naar een Aziatische held. Schrijver Steve Englehart en tekenaar Jim Starlin bedachten voor Special Marvel Edition #15 (december 1973) de Master of Kung Fu, Shang-Chi. Het is overduidelijk dat de heren zich hebben laten inspireren door Bruce Lee. In tegenstelling tot veel  helden uit die tijd heeft Shang-Chi geen superkrachten, maar is wel meester in de martial arts. In de comics gaat hij ook de strijd aan met zijn vader. Het duurt niet lang voordat Shang-Chi zijn eigen serie krijgt, die tot 1983 zou lopen. Daarna maakt Shang-Chi nog zijn opkomst in verschillende series en sluit hij zelfs aan bij The Avengers.

Met Shang-Chi probeert Marvel hetzelfde als met Black Panther. Kijkers kennis te laten maken met een andere cultuur. In Black Panther was dat het fictieve Wakanda. In Shang-Chi reizen we af naar China en maak je kennis met de Aziatische mythologie. Net als vroeger in de comics pakt Marvel dit opnieuw slim aan. Hierbij is goed gekeken naar mystieke Hong Kong films als Hero (2004), House of Flying Daggers (2005) en natuurlijk Crouching Tiger, Hidden Dragon (2000).

Regisseur Destin Daniel Cretton lijkt nog een beetje zoekende naar de juiste invulling van een actiefilm van dit formaat. Dit project verschilt ook enorm met zijn vorige films. De locaties zijn mooi in beeld gebracht en de actiescènes zijn erg spectaculair. In het laatste gedeelte ontspoort de boel een beetje met een overvloed aan CGI. Gelukkig houden de personages je goed bij het verhaal. Ik ben vooral te spreken over Simu Liu. Ik ben blij dat de acteur niet een Bruce Lee kloon is geworden. Vergeleken met het gepeeste lichaam van de martial arts legende heeft hij een wat normaler postuur. Actrice Awkwafina zorgt voor de komisch noot en Tony Chiu-Wai Leung is uitstekend gecast als de vader van Shang-Chi. Er zitten nog veel meer verrassende acteurs en actrices in de film, maar een speciale vermelding gaat uit naar Michelle Yeoh. Die laat zien dat ze haar martial arts nog niet is verleerd. Net als in de eerder genoemde Crouching Tiger, Hidden Dragon speelt ze ook een belangrijke rol.

Marvel maakt films voor een breed publiek en dat geldt ook voor Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings. Op de eerste plaats zijn dat de aanhangers van de comics, maar ook liefhebbers van martial arts én fantasy films kunnen hun hart ophalen. Ik blijf er bij dat Shang-Chi, net als in de comics, een vreemde eend in de bijt is. Ik moet alleen toegeven dat hij een frisse en welkome aanvulling in het Marvel Universum. We gaan hem zeker terug zien, maar dat zal pas zijn na de eerder aangekondigde Eternals en Spider-Man: No Way Home.

Shang-Chi en de Legend of the Ten Rings draait vanaf 1 september in de bioscoop.