Soms moet je oppassen waar je “ja” tegen zegt als recensent. Mijn baas bij It’s Only a Movie.nl zei voor mijn verjaardag een speciaal cadeautje te hebben. Natuurlijk kijk ik een gegeven paard niet in de bek, maar misschien had ik dat deze keer wel moeten doen. Het ging namelijk om de Vinegar Syndrome uitgave van Singapore Sling uit 1990.
Ik had ooit wel eens de titel voorbij zien komen, maar de film nog nooit gezien. Best verbazingwekkend omdat ik normaal gesproken wel bekend ben met de cultfilms die een dergelijke benaming als ‘een van de meest verontrustende films aller tijden’ hebben gekregen.… Lees verder “Recensie: Singapore Sling (Nikos Nikolaidis)”
Na het grote succes van Child’s Play was een vervolg onvermijdelijk. Al na twee jaar verscheen Child’s Play 2 in de bioscopen, een vervolg dat verdergaat waar deel een is geëindigd. De populariteit van Chucky bereikte hier haar hoogtepunt en een nieuwe horrorserie werd geboren. In de regiestoel zit ditmaal John Lafia, een van de schrijvers van het origineel.
Onlangs hebben wij weer een mooi pakketje mogen ontvangen van onze vrienden van Vinegar Syndrome uit de USA. Een van de titels die ze hebben gestuurd is Cthulhu Mansion, geregisseerd door pulp-regisseur Juan Piquer Simón (Pieces). Simón en H.P. Lovecraft, de bedenker van de mythe van Cthulhu, dat moet een interessante combi opleveren.
Plot: Een aantal drugsdealende hangjongeren neemt een goochelaar en zijn dochter te grazen na een show en gijzelt ze in hun eigen huis. Het huis blijkt echter voor rare situaties te zorgen en lijkt in contact te staan met een andere, duistere wereld.… Lees verder “Recensie: Cthulhu Mansion (Vinegar Syndrome)”
Elke keer wanneer 101 Films een nieuwe Black Label Edition uitbrengt ben ik erg benieuwd waar ze nu weer mee komen want deze reeks met mooie releases varieert nogal qua films. Zo bespraken we eerder al David Cronenberg’s eXistenz maar ook de rampenfilm Rollercoaster en het Nederlandse Zwartboek zijn in dezelfde reeks uitgebracht. Mijn hart begon even sneller te kloppen bij het lezen van de titel van de aankondigingsmail, maar helaas het was niet de Brain Dead Blu-ray waar ik op hoopte.… Lees verder “Recensie: Brain Dead (Adam Simon)”
Back to the Future is en blijft een fantastische filmreeks, die nooit gaat vervelen. Het is een stuk nostalgie met baanbrekende effecten voor die tijd. Je kunt er keer op keer naar kijken en steeds ontdek je weer wat nieuws. Het lijkt gaaf om terug te gaan naar de toekomst, maar deze films laten goed zien dat tijdreizen zeker niet zonder gevolgen is. Sinds 1985 zijn de Back to the Future films met hun tijd meegegaan en op verschillende media uitgebracht, waarvan de 4K-editie de meest recente is.… Lees verder “Recensie: Back to the Future Trilogy (Universal)”
De genrefilm vierde hoogtij in de jaren 70 en 80. Voor een relatief klein budget werden specifieke films gemaakt die een miljoenenpubliek trokken. Filmmakers hadden meer de vrije hand in het maken van hun waar en dat zorgde voor veel films die gewoon deden waar ze goed in waren. Maar wat zijn nou de beste jaren geweest voor de genrefilm? In welke jaren werd je overspoeld door genrefilms die ook nu nog op handen worden gedragen? It’s Only a Movie zet de beste jaren voor de genrefilm op een rij.… Lees verder “Top 10 beste jaren voor de genrefilm”
De geboren Zuid-Afrikaan Richard Stanley is geen workaholic, maar met zijn twee feature films heeft hij genoeg naam kunnen vergaren binnen het cult-wereldje. Zijn tweede film, Dust Devil, was mijn introductie met Stanley, een kennismaking die was bevallen, maar Dust Devil kon bij mij zijn naam niet helemaal waarmaken. Hardware daarentegen, Stanley’s debuut, is een pareltje binnen het cyberpunkgenre en een film waarvan zijn sfeer enorm blijft hangen.
Richard Stanley heeft iets met het woestijn. Dust Devil speelt zich daar grotendeels in af en Hardware toont een post-apocalyptische setting waarin alles buiten de stad bedolven ligt onder het zand.… Lees verder “Recensie: Hardware (Richard Stanley)”
