Herten staan symbool voor onschuld, reinheid en het verlangen naar geluk. Kijk maar eens naar de Disney-klassieker ‘Bambi’ – waar onze harten al van gaan smelten als wij het lieve diertje zien -, de verhalen uit de bijbel of als men door een bos loopt en plotseling een hert tegenkomt. Sam Esmail, regisseur van de nieuwe film ‘Leave the World Behind’, verbreekt dit óh zó gebruikelijke beeld van vredigheid. Hij laat zien: teveel van het goede, wordt het slechte.
‘The Conjuring Universe’ is na meer dan 10 jaar echt een enorm succes. The Nun (2018) is niet de beste film uit de franchise, maar gek genoeg wel de film die James Wan en Co het meeste geld heeft opgebracht. De spin-off van The Conjuring 2 bracht ons de demon Valak, veruit het beste uit The Nun en zeker een hoogtepunt uit The Conjuring 2. Natuurlijk kon een vervolg niet uitblijven en dus krijgen wij na 5 jaar The Nun II.… Lees verder “Recensie: The Nun II (Michael Chaves)”
De Five Nights at Freddy’s game-reeks kent inmiddels 9 delen en is binnen het indie game genre zeldzaam populair. Action figures, Funko Pops, T-shirts en veel meer merchandise verder kon een verfilming natuurlijk niet uitblijven.
Plot: Mike Schmidt is een nachtwaker die bij het plaatselijk restaurant Freddy Fazbear’s Pizza begint te werken. Tijdens zijn eerste nacht op het werk realiseert Mike zich dat er iets niet pluis is. Weldra wordt hij geconfronteerd met de waarheid over de poppen die er verblijven: het zijn niet zomaar robots.… Lees verder “Recensie: Five Nights at Freddy’s (Emma Tammi)”
The Meg uit 2018 werd geregisseerd door Jon Turteltaub en is voornamelijk tot stand gebracht door Chinees geld. Dit was o.a. terug te zien in de supporting cast die voornamelijk uit Chinese acteurs bestond. Maar bovenal was The Meg een Jason Statham actiefilm zoals je zou kunnen verwachten van de Engelse acteur. De man speelt altijd hetzelfde typetje en dat was in The Meg niet anders. Nu is er een vervolg verschenen. Nog meer actie, nog meer (Chinees) geld, nog meer watermonsters, maar vreemd genoeg; minder haai.… Lees verder “Recensie: Meg 2: The Trench (Ben Wheatley)”
Ik ben geen fan van de superheldenfilms van de laatste 20 jaar. Het hele Marvel universum kan mij gestolen worden. Voor DC ben ik tot nu altijd wat minder hard geweest vanwege mijn voorliefde voor de eerste twee Tim Burton Batman films. Het duistere sfeertje van DC heeft mij altijd wel beter aangestaan. Ook lijken er vaak interessantere regisseurs een kans te krijgen binnen DC, denk bijvoorbeeld aan James Wan met zijn Aquaman films en natuurlijk Christophar Nolan met zijn Batman trilogie.… Lees verder “Recensie: Blue Beetle (Angel Manuel Soto)”
Afgelopen zomer domineerden twee films blockbusters de bioscoop. De roze wereld van Barbie wist me te verrassen en was anders dan ik had verwacht. Toch ging mijn persoonlijke voorkeur uit naar die andere film, Oppenheimer. Een indrukwekkende biopic over de theoretisch natuurkundige, J. Robert Oppenheimer. De nieuwste film van Christopher Nolan is een indringende thriller met zelfs een vleugje horror. De man die verantwoordelijk was voor het maken van de atoombom is nu te zien op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD.… Lees verder “Recensie: Oppenheimer (Christopher Nolan)”
The Flash heeft misschien niet de fanbase van een Batman of een Superman, maar dat deze film behoorlijk veel aandacht kreeg voor het uitbrengen was bijzonder te noemen. Alleen de redenen daarvoor waren niet allemaal rooskleurig.
Ten eerste de hoofdrolspeler Ezra Miller. Miller is een getalenteerd acteur die hoge ogen gooide met zijn spel in We Need to Talk About Kevin uit 2011 en The Perks of Being a Wallflower uit 2012. Sindsdien heeft Miller verdienstelijke rollen gespeeld in andere films, maar kwam de man de laatste paar jaar toch meer in het nieuws vanwege verontrustende zaken.… Lees verder “Recensie: The Flash (Andy Muschietti)”
In het stoffige Asteroid City worden niet alleen mensen bezocht door buitenaards leven, maar nemen wolken ook de vorm aan van paddenstoelen. Snap je het idee? Atoombommen, paddenstoelen. Maar laat me je vertellen, ‘Asteroid City’ is geen doorsnee Hollywood-blockbuster. No sir, dit is namelijk een Wes Anderson-film – je weet wel, kleurrijke paletten, symmetrische cinematografie, dat soort dingen. Maar de vraag is natuurlijk: is it any good?
Ik kan er niets aan doen, maar bij horror denk ik toch meestal aan de (standaard) films, waarvan al vele vervolgen op zijn gemaakt. Het is daarom fijn om af en toe dan verrast te worden met een film die het net even iets anders aanpakt. Iedereen heeft wel iets waar hij of zij bang voor is. Horror is universeel, maar verschilt zeker per cultuur en dat is goed te zien in It Lives Inside. Het is de debuutfilm van regisseur Bishal Dutta, die ons kennis laat maken met de Indiase cultuur in Amerika, maar ook met iets veel engers.… Lees verder “Recensie: It Lives Inside (Bishal Dutta)”
Er zijn heel wat iconische acteurs die gestalte hebben gegeven aan het figuur Dracula, maar nog nooit Nicolas Cage. Waarom hebben we hier zo’n tijd op moeten wachten? Wellicht omdat de acteur de laatste jaren heel veel verschillende rollen heeft gespeeld in heel veel films, waarvan de kwaliteit nogal wisselend was. In deze horror/actie/komedie speelt Cage niet de hoofdrol, maar steelt hij wel de show. It’s Only a Movie zet zijn tanden in deze nieuwe Dracula verfilming die je regelmatig weet te verrassen.… Lees verder “Recensie: Renfield (Chris McKay)”
