Tag archieven: Horror

Recensie: Waxwork (Anthony Hickox)

Horrorfilms over wassen beelden of wassenbeeldenmusea eindigen niet bij House of Wax (1953) en diens remake uit 2005. Zo kennen we bijvoorbeeld ook nog Mystery of the Wax Museum (1933), Nightmare in Wax (1969) en Tourist Trap (1979). De jaren 80 kenden ook hun wassenbeeldenmuseumhorror in de vorm van Waxwork, een charmant filmpje met in de hoofdrol Zach ‘Gremlins’ Galligan.

De film
De artwork en de plot van Waxwork wekten in de schappen van de …

Recensie: Popcorn (Mark Herrier)

Films die een ode brengen aan grootheden binnen het genre. Zo kennen we natuurlijk materiaal van Brian De Palma dat een grote knipoog is naar het werk van Alfred Hitchcock, maar ook op kleine schaal zien we veel regisseurs die de moeite nemen om genre bepalende films of regisseurs in de schijnwerpers te zetten. Mark Herriers Popcorn uit 1991 is het bewijs van een kleine film die een ode brengt aan een groot figuur.

The …

Aenigma (1987, Lucio Fulci)

1977-1982 is duidelijk de beste periode van Lucio Fulci geweest. Met titels als Zombi 2, The Beyond, The New York Ripper en City of the Living Dead heeft hij zich gevestigd tussen de beste horror regisseurs uit Italië. Ik durf zelfs te zeggen dat ik Fulci, met zijn uitzinnige aanpak van filmmaken, de meest spannende regisseur vind die Italië ooit heeft voortgebracht. Aenigma stamt uit een periode waar Fulci zijn beste tijd heeft gehad en …

Recensie: Deathdream (Bob Clark)

28 Days Later, Braindead, Romero’s zombie trilogie, Snyders Dawn of the Dead, allemaal titels die de zombie-liefhebbers wel kennen en minstens een paar keer hebben gezien. Er bestaan ook films die doorgaans een veel te klein publiek bereiken, vaak geheel onterecht. Zo’n film is Deathdream van Bob Clark. De film is een haast vergeten werkje van een regisseur die zijn stempel wel heeft gedrukt op het horrorgenre.

Bob Clark mag zonder twijfel een pionier in …

Recensie: The Cat o’ Nine Tails (Dario Argento)

Dario Argento’s debuut, The Bird with The Crystal Plumage, was een daverend succes in Italië. De Giallo nam een nieuwe koers en het was het begin van een glorieuze carrière voor Dario Argento, eentje die helaas al een tijdje niet meer zo glorieus is. De verwachtingen lagen dus hoog voor de opvolger van dit debuut. The Cat o’ Nine Tails, oftewel Il Gatto a Nove Code, werd aanvankelijk niet goed bevonden door de  producenten, maar …