“In Space Nobody Can Hear You Scream”.. Nou, dat deden wij anders wel hier op Aarde toen Ridley Scott’s film, Alien, in 1979 in de bioscoop verscheen, We werden geïntroduceerd met de Xenormorph dat zich via een (menselijke) gastheer ontpopt tot een gruwelijk wezen. Het publiek wilde meer, en kreeg meer. Eerst in 1986 waarbij James Cameron volledig los ging en leverden wat fans van de eerste konden waarderen, maar met Alien 3 kwam er kritiek. Die kritiek is eigenlijk altijd wel gebleven in de 30 jaar die erna volgde.… Lees verder “Recensie: Alien: Romulus (Fede Álvarez)”
Tag archieven: Science fiction
Recensie: Dune – Part Two (Denis Villeneuve)
Denis Vileneuves Dune was een film waar ik ontzettend naar heb uitgekeken. Als ik de vraag gesteld zou krijgen jaren geleden wie de ideale regisseur zou zijn voor een nieuwe verfilming van Frank Herberts Dune dan had ik Denis Villeneuve honderd procent genoemd. Met Blade Runner 2049 had hij zich namelijk definitief gevestigd als een van de, misschien wel de beste sci-fi regisseur van zijn generatie. En toch was Dune een deceptie. Lees in mijn recensie waarom dit het geval was.… Lees verder “Recensie: Dune – Part Two (Denis Villeneuve)”
Recensie: Kingdom of the Planet of the Apes (Wes Ball)
Er is alweer 7 jaar verstreken sinds wij voor het laatst een Planet of the Apes-film in de bioscoop hebben mogen verwelkomen. Dat was toen War for the Planet of the Apes van Matt Reeves. War for the Planet of the Apes was een waardige afsluiter en volgens sommigen de beste uit alle films over een wereld waarin mensen niet meer dominant zijn, maar waar intelligente apen, eigenlijk primaten, de overhand hebben.
‘War’ sloot af met de dood van Caesar, de aap waar het allemaal mee begon.… Lees verder “Recensie: Kingdom of the Planet of the Apes (Wes Ball)”
Recensie: Badland Hunters (Heo Myeong Haeng)
Netflix doet zijn best om een zo breed mogelijk aanbod te genereren. Op de streamingsdienst verschijnt dus meer dan alleen maar Amerikaanse blockbusters en Netflix Originals. Met je afstandsbediening switch je gemakkelijk tussen Duitse, Spaanse, Japanse, Scandinavische, Turkse, Indiase en Zuid-Koreaanse films en series. Ik ben dan vast nog wel wat landen vergeten, maar over Zuid-Korea wil ik nog even doorgaan. In 2021 was Squid Game dé serie op Netflix en binnenkort kunnen we daarvan een vervolg verwachten. Onder andere vanwege dit succes worden we nu overspoeld met films en series uit dit land.… Lees verder “Recensie: Badland Hunters (Heo Myeong Haeng)”
Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)
Het derde boek dat Stephen King onder zijn pseudoniem Robert Bachman uitbracht was The Running Man, een verhaal over een dystopische toekomst waarin Benjamin Richards ten einde raad meedoet aan de televisieshow The Running Man om geld te verdienen voor de medicijnen voor zijn dochter. Richards is op de zwarte lijst gezet omdat hij zich kritisch uitliet over zijn werkgever en nu komt hij haast onmogelijk nog aan werk. Voor de show moet hij een maand uit handen blijven van zogenaamde Hunters en de politie en krijgt zijn vrouw honderd dollar per uur dat hij op vrije voeten is en honderd dollar extra voor elke Hunter of agent die hij ombrengt, met als hoofdprijs een miljard dollar na dertig dagen.… Lees verder “Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)”
Recensie: Black Mirror – seizoen 6
Voor ieder die zich afvraagt of het nieuwe, zesde seizoen van de Netflix-serie ‘Black Mirror’ het kijken waard is: ja, maar wel met de juiste instelling. Sommige afleveringen zijn ‘escapisme-na-werk’ en sommige iets meer dan dat. In het nieuwe seizoen spelen onder andere de acteurs Annie Murphy, Salma Hiyak Pinault, Aaron Paul en Josh Hartnett.
1. ‘Joan is Awful’
In de eerste aflevering van ‘Black Mirror’ volgen wij het karakter Joan, een tech-manager met een hoge functie. Joan belichaamt een ‘normale’ vrouw: ze wordt wakker, stapt in de auto, luistert naar oppeppende muziek, komt op werk, verricht daar haar taken, komt thuis, gaat even wat kijken op Streamberry (een soort Netflix) en voor je het weet is het alweer bedtijd.… Lees verder “Recensie: Black Mirror – seizoen 6”
4k UHD recensie: The Incredible Melting Man (Vinegar Syndrome)
De ‘smeltfilm’ zou je zowaar als een subgenre binnen de horror kunnen noemen. Street Trash (1987) is wellicht de bekendste titel over smeltende mensen en het relatief onbekende Slime City (1988) mag ook niet vergeten worden. Deze titels werden een heel decennium eerder vooraf gegaan door The Incredible Melting Man, een bescheiden horror/ science-fiction die grotere bekendheid heeft genoten dankzij een release van Arrow Video en nu in glorieus 4k te zien is dankzij Vinegar Syndrome.
Met een titel als The Incredible Melting Man creëer je natuurlijk bepaalde verwachtingen.… Lees verder “4k UHD recensie: The Incredible Melting Man (Vinegar Syndrome)”
Recensie: Nope (Jordan Peele)
Jordan Peele heeft zich binnen 5 jaar weten te knokken tot een van de meest verfrissende en vooraanstaande namen binnen het horrorgenre. Met zijn debuut Get Out uit 2017 maakte hij niet alleen een voortreffelijke horrorfilm, maar stipte hij ook iets aan in de Amerikaanse samenleving wat nog altijd is opgelost: de verhouding tussen zwart en wit Amerika. Us uit 2019 was veel meer een recht toe recht aan horrorfilm die duidelijk geïnspireerd was op de serie The Twilight Zone. Niets is wat het lijkt in de film.… Lees verder “Recensie: Nope (Jordan Peele)”
Blu-ray recensie: Raised By Wolves (Ridley Scott)
Ridley Scott heeft met films als Alien en Blade Runner meer dan een beetje zijn stempel gedrukt op het science fiction genre en nu doet hij dat met zijn serie Raised By Wolves die te zien is op HBO Max en ook wordt uitgebracht op Blu-ray.
Plot: Een supersnelle shuttle komt aan op Keppler 22b. Deze planeet bestaat overigens echt en is een van de planeten waar theoretisch leven als op aarde mogelijk is. Uit de shuttle komen twee androïden tevoorschijn, Mother en Father.… Lees verder “Blu-ray recensie: Raised By Wolves (Ridley Scott)”
Crimes of the Future (David Cronenberg) – The Flesh Lives Again!
Ja, een nieuwe Cronenberg is erg fijn. Nóg fijner is dat David teruggrijpt naar de body-horror die hem zo kenmerkend heeft gemaakt. Crash, Existenz, Naked Lunch, Crimes of the Future (niet te verwarren met zijn eigen film uit 1970) heeft van al deze Cronenberg-klassiekers wel wat meegepikt en dat is een aangename terugkeer. A Dangerous Method, A History of Violence, Eastern Promises, allemaal prima films, maar wij zien Cronenberg toch het liefst wat klooien met het menselijk lichaam. Eén groot verschil met Cronenbergs hoogtijdagen: de productie.… Lees verder “Crimes of the Future (David Cronenberg) – The Flesh Lives Again!”