Het zit er weer op, de zombies, human centipedes en Jasons zijn weer verdwenen uit Oberhausen na afloop van het Weekend of Hell. Zaterdag was It’s Only a Movie aanwezig op het grootste Europese horror-event van het jaar. Als om 9:30 uur de deuren opengaan slinkt de aanzienlijke rij met een aardige snelheid en eenmaal binnen kijken we eens goed rond. Wat door moest gaan voor The Governor’s Room uit The Walking Dead blijkt een zestal aquaria te zijn met de bekende hoofden, weggemoffeld voor de ingang van de rokersruimte. Jammer, gemiste kans. De stand van S.P.A.C.E. is gelukkig iets indrukwekkender. De verkopers staan in gele overalls en gasmaskers achter hun stand die opgebouwd is op de bekende vaten Methylamine van Golden Moth uit Breaking Bad. Een rookmachine in een pesticide-tent maakt het geheel af. Te koop zijn allerhande action figures uit Breaking Bad, The Walking Dead en de Hot Toys en Sideshow beelden ontbreken niet. Leuke touch zijn de Los Pollos Hermanos Frybatter emmers, kijkers van de serie niet onbekend.

De ruimte met de gasten is overzichtelijk, hoewel het ontbreken van hekjes enkele woordenwisselingen tot gevolg had door de onduidelijke rijen. Ondanks de afzeggingen waren er nog een behoorlijk aantal gasten aanwezig. Tobin Bell (Saw) had het behoorlijk druk, evenals Corey Feldman, wiens vriendschap met Michael Jackson misschien iets teveel heeft afgegeven. Meneer Feldman zat in een zwart glanzend pak, haar in een staart bij elke foto een peace sign te geven met een grote zonnebril op, terwijl het niet bepaald overbelicht was in de Turbinenhalle. Michael Madsen koopt letterlijk het shirt van de rug van de fan voor me; “I’ll give you 20 bucks”. 5 minuten later loopt de man met een Bud Spencer & Terence Hill shirt langs ter vervanging van zijn Reservoir Dogs shirt. Lisa & Louise Burns, beter bekend als The Shining Twins, zijn nog niet helemaal gewend aan het conventie wereldje. Als ze een man een tweede handtekening willen geven in zijn boek krijgen ze een vermaning van hun P.A. dat de man maar voor één heeft betaald, “We’re sorry”, klinkt het nog verontschuldigend. IronE Singleton (The Walking Dead) neemt de tijd voor zijn fans. Zittend voorop zijn tafel maakt hij met iedereen een uitgebreid praatje en krijgt iedereen aansluitend een knuffel. Mark Boone Jr en David LaBrava (Sons of Anarchy) komen jetlagged over, maar geven hun volledige aandacht aan de fans, hoewel David LaBrava vaak tussen de mensen te vinden is om alles verwonderd in zich op te nemen. De overige gasten, onder andere Tony Todd (Candyman), Billy Wirth (The Lost Boys), Imogen Boorman (Hellraiser II), Jennifer Rubin (A Nightmare on Elm Street 3), Ken Foree (Dawn of the Dead), Stephen Geoffreys en Amanda Bearse (Fright Night), hebben het zichtbaar naar hun zin.

Bij de handelaren is een redelijk divers aanbod te vinden, specifieker voor de genre fans als bij een beurs als F.A.C.T.S. Bij een van de meer bijzondere shops, Abandoned House Collectibles, staat een indrukwekkend scala aan handgemaakte collectibles uit een uiteenlopende reeks films. Eyecatcher dit jaar is een gedetailleerd schaalmodel van de badkamer uit Saw, met signeer ruimte voor Tobin Bell. Van de tegeltjes tot aan de camera achter de spiegel, alles is erin verwerkt. Het is niet goedkoop, maar wel one of a kind stukken voor verzamelaars. Op het Weekend of Hell zijn altijd wel andere uitgaves te vinden dan op de Nederlandse en Belgische beurzen, het blijft echter goed opletten voor uitgaves met enkel een Duitse Soundtrack. ’84 Entertainment brengt dit jaar een erg mooie uitgave van Don’t Torture a Duckling met leer en hout verwerkt in een boekvorm.

De heren van het BUT festival vullen de leegtes tussen de screenings van o.a. Leviathan en Turbokid op in de bioscoop, waarbij een groot deel van de crew en cast aanwezig is bij de screenings voor foto’s, vragen en handtekeningen, wat een leuke touch geeft aan het geheel.

Helaas zijn de beloofde sets van The Walking Dead ver te zoeken of zo klein dat het geen meerwaarde brengt. Ook de beloofde scarezone ‘Terminus” is niet gevonden. Erg spijtig. De grotere dealer space viel voor het gevoel wat tegen en leek niet veel groter dan het voorgaande jaar. Wel was een groot deel van de extra ruimte gebruikt voor zitplek voor het eetkraampje. Hier kon de bratwurst, friet en currywurst afgehaald worden voor een redelijke prijs. Een braadworst met een bak friet kost je vijf euro, goedkoper dan op menig andere conventie.

Al met al is het een conventie waar je een dag goed vol kan maken en je geld makkelijk kwijt kan als genre liefhebber. Tot volgend jaar, Oberhausen!