Het weer hier in Nederland heeft ons een beetje op het verkeerde been gezet de laatste tijd maar het is nu toch echt herfst en morgen zelfs Halloween! Dit jaar zijn we wat later begonnen met het komen in Halloween-sferen, maar wij hebben er nu al best wat klassieke titels op zitten. Veel titels zijn jaarlijkse rituelen, anderen misschien niet zozeer maar onderstaande titels zijn dit jaar onze favorieten om in herfstsferen te komen. Verrassende titels? Waarschijnlijk niet, maar stuk voor stuk wel lekker!
The Texas Chain Saw Massacre (1974, Tobe Hooper)
Texas Chainsaw Massacre staat na bijna 50 jaar nog steeds als een huis. De film is een tijdje geleden opnieuw uitgebracht in 4K UHD door Second Sight Films. Wat een belevenis om Leatherface in hoge kwaliteit weer tekeer te zien gaan. De waanzin in deze film spat gewoon van het scherm af. Halloween is dan ook het uitgelezen moment om de film weer uit de kast te trekken. De broeierige sfeer van Texas past niet echt in dit seizoen, maar deze klassieke ‘slasher’ mag gewoon niet ontbreken in ons lijstje.
Halloween (1978, John Carpenter)
Dé film voor Halloween blijft voor mij toch de originele Halloween. De sfeer, de spanning en een stuk nostalgie. Bij het herzien valt me iedere keer op hoe weinig slachtoffers Michael eigenlijk maakt in tegenstelling tot de (vele) verschillende vervolgen. Het is fantastisch hoe John Carpenter die spanning kan opbouwen met relatief weining middelen. Heerlijk om terug te gaan naar het moment waarop Halloween nooit meer hetzelfde zou zijn. De laatste trilogie sluit mooi aan op het origineel, maar zijn toch lang niet zo goed.
Piggy (2022, Carlota Martínez-Pereda)
Met het toenemende koude weer verlang ik toch graag weer naar de warmte. Waar kan je dat beter vinden dan in Spanje. Naast tapas en sangria komen er regelmatig ook uitstekende genrefilms uit dit land. Lange tijd stond Tesis hoog op mijn lijstje, maar die is nu vervangen door Piggy (originele titel Cerdita). Een broeierige horror over een (te) dik meisje, dat door de populaire jeugd regelmatig wordt gepest en vernederd. Wanneer ze getuige is dat haar pestkoppen in handen vallen een seriemoordenaar, komt ze voor een duivels dilemma te staan. Moet ze de politie inschakelen of de moordenaar dankbaar zijn. Goed acteerwerk en net even wat anders dan de gemiddelde 13 in een dozijn horrors. Aanrader!!
Kwaidan (1964, Masaki Kobayashi)
Kwaidan is een prachtig gemaakte Japanse folkhorror. De verschillende verhalen van deze anthology zitten goed in elkaar en hebben mede door het schitterende kleurgebruik en de geschilderde achtergronden een droomachtige sfeer die perfect is voor het Halloween-seizoen. Kwaidan is gebaseerd op het gelijknamige boek over Japanse mythen en legendes uit 1904 geschreven door Lafcadio Hearn.
Phantasm (1979, Don Coscarelli)
Phantasm is een film die ik eigenlijk elke oktober opzet en het liefst gelijk de hele serie van 5 films achter elkaar. Het origineel uit 1979 is ontzettend fantasierijk en is zeker rond deze tijd van het jaar echt creepy, mede door de enorm pakkende score van Fred Myrow. De Tall Man’s “Boooy” zorgt voor rillingen door je ruggengraat en de iconische zwevende bollen die je voorhoofd doorboren zul je niet snel meer vergeten.
The Thing (1982, John Carpenter)
The Thing is een geweldige film. De afgelegen locatie en de totale wanhoop die zich ontvouwt maakt het tot een geweldige keuze voor deze tijd van het jaar. De film werd bizar genoeg matig ontvangen maar is ondertussen, gelukkig, een begrip geworden. John Carpenter was zijn tijd blijkbaar ver vooruit. De special effects zijn fantastisch en met een score van niemand minder dan Ennio Morricone wordt het Antarctische landschap omgetoverd tot een plek van dood en verderf waar niemand weet wie hij kan vertrouwen.
The Rocky Horror Picture Show (1975, Jom Sharman)
Voor iemand die een schurfthekel heeft aan musicals en ‘woke’ vaak als iets vermoeiend ziet is het opvallend hoe hoog ik The Rocky Horror Picture Show heb zitten. Een ode aan B-horror en science fiction films van weleer die ook nog eens een statement durft te maken door aan te geven dat het heel oké is om ‘gay’ te zijn. Tim Curry is geweldig als Dr. Frank-N-Furter, de ‘Transvestite from Transsexual Transylania’. Hij experimenteert met lijken om zo de ideale man te creëren, wat niet zonder gevolgen is. De film zit vol liedjes die je niet snel meer uit je hoofd krijgt en waarschijnlijk doe ook jij na het zien ieder jaar weer ‘The Time Warp’.
Trick ‘r Treat (2007, Michael Dougherty)
Trick ‘r Treat is wel een beetje de standaard Halloweenfilm voor veel mensen geworden en dat is helemaal niet onterecht. Deze anthology horrorfilm ademt een ultieme Halloweensfeer. De film speelt zich af op de avond van Halloween en vertelt meerdere verhalen met seriemoordenaars, weerwolven en ander gespuis. Hoewel Sam, een soort van demonisch kind, absoluut de show steelt in meerdere verhalen blijft Anna Paquin (True Blood) verkleed als Roodkapje iets waar ik het toch wel erg warm van krijg. Waar blijft verdomme dat vervolg op deze film?!
Demons 2 (1986, Lamberto Bava)
Hoe Demoni, oftewel Demons, een van mijn favoriete horrorfilms is vind ik dat Demons 2 meer aandacht verdient. Ook hier drukt Lamberto Bava vol het gaspedaal in om ook hier de demonen moord en verderf te laten veroorzaken. Ditmaal niet in een bioscoop, maar in een appartementencomplex. Opvallend is de keuze om acteurs uit het eerste deel terug te laten komen als hele andere personages. Zo zien wij Bobby Rhodes, die in de eerste film de iconische Tony the Pimp speelde hier weer terugkomen als Hank de fitnesinstructeur. Nog altijd een bad ass mofo maar ook weer hilarisch.
Tales From the Darkside: The Movie (1990, John Harrison)
Horror anthologieën zijn toch wel de ultieme Halloween beleving. 3 of meer verhaaltjes, gebundeld in een overkoepelend verhaal, er is altijd voor ieder wat wils. Een van de titels die wat onderbelicht zijn is wat ons betreft Tales From the Darkside uit 1990. Onterecht, want zeker het verhaal met de Gargoyle is er een die je nog wel even bij blijft.
Halloween III: Season of the Witch (1982, Tommy Lee Wallace)
Het wordt wellicht wat vervelend, maar een Halloween-lijst zonder Halloween 3: Season of the Witch is geen Halloween-lijst. Dit is by far het meest sfeervolle wat je kunt opzetten tijdens Halloween. Gelijk bij de eerste seconden waan je je volledig in herfstsferen. Met dank aan de muziek van John Carpenter en Alan Howarth. Waarom dit deel zo verafschuwd wordt blijft voor mij onbegrijpelijk. Na Halloween (1978) is dit wat mij betreft zelfs de beste uit de serie.
Creepshow 2 (1982, Michael Gornick)
Van alle horror anthologies is Creepshow 2 misschien toch wel degene die het meeste hier wordt opgezet. Het sfeertje dat hier wordt neergezet is er een waar je snel naar wilt terugkeren. Het begint al gelijk goed met de heerlijke muziek en Creepshow 2 vindt zijn hoogtepunt met de short The Raft. The Raft is een meesterlijke oefening in het creëren van sfeer, spanning en mysterie in een tijdsbestek van 20 minuten. De conclusie die wij mogen trekken is dat anthologies toch wel een favoriet zijn bij de crew van It’s Only a Movie!